กระดานสนทนา วัดโฆสิตาราม (บ้านแค) จ.ชัยนาท

มีลูกค้าที่ร้านอยู่คนหนึ่ง ที่คุ้นเคยกันดี และมักแวะเวียนมาคุยกันเรื่อย วันหนึ่งแกมาเล่าให้ฟังถึงลูกค้าผมอีกคนที่พักหลังไม่ได้ติดต่อกันนาน แต่ก็ถือได้ว่าเป็นกัลยาณมิตรของผมคนหนึ่ง เพราะเป็นคนแรกที่แนะนำ และเล่าประวัติหลวงพ่อกวย วัดโฆสิตาราม จ.ชัยนาท ให้ผมฟัง จนผมเกิดศรัทธาหลวงพ่ออย่างแรงกล้า และอยากจะหาพระหลวงพ่อมาเก็บในทันที
 
น้องคนนี้บอกผมว่า ช่วงต้นเดือน พฤษภาคม 2550 ที่ผ่านมาลูกค้าผมที่ว่าแกไปทำพระปรกโพธิ์เก้า หลังแม่พระธรณี ตก และหักเป็น 2 ท่อน ขณะที่กำลังก้มหัวเพื่อรับการครอบครูกับอาจารย์ท่านหนึ่งที่วัดในกรุงเทพฯ ซึ่งก็ทำให้ตัวแกหน้าเสีย และตกใจอย่างมาก รวมทั้งเพื่อนที่ไปด้วยกันต่างก็อยู่ในอาการเดียวกัน ประหลาดใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นว่าพระห้อยอยู่กับคอแท้ๆ จู่ๆ จะหล่นตกกับพื้นง่ายดายได้อย่างไร ก็สันนิษฐานไปต่างๆ นานา แต่ที่แน่ๆ คนที่เป็นเจ้าของพระบ่นบอกว่าได้ไม่เท่าเสีย ทำให้เครียดกินข้าวไม่ลงไปหลายวัน ด้วยความเสียดายพระหลวงพ่อ แต่ก็สุดที่จะแก้ไขอะไรได้

ผมจำได้ว่า คนที่ถูกกล่าวถึงนี้ ถือเป็นคนที่ศรัทธาหลวงพ่อกวยมานานกว่า 10 ปี และพระปรกโพธิ์เก้าองค์ที่แกทำตกนี้ แกเคยเล่าให้ผมฟังตั้งแต่แรกว่า เทียวไปขอบูชามาจากแผงพระย่านสะพานควายไปหลายรอบกว่าจะได้มา เห็นว่าเป็นพระที่เคยถ่ายรูปลงหนังสือพระด้วย ราคา 7,000 บาท ตอนนั้นองค์พระก็ไม่ได้สมบูรณ์มีสภาพแตกอยู่บางส่วนแต่ก็ผ่านการซ่อมมาแล้ว ก็ถือว่าราคาสูงมาก ถ้าเทียบกับสภาพพระ

ช่วงหลังๆ ที่ไม่ได้ติดต่อกัน ทราบว่าแกมักจะตระเวนไปกราบไหว้ ครูบาอาจารย์อีกหลายองค์ ตามที่ต่างๆ ไปเรื่อย มีทั้งที่ไปครอบครู สักยันต์ และขอโชคลาภ โดยเฉพาะอย่างหลังนี้ ได้ข่าวว่าชอบนัก พระองค์ไหนเก่งๆ ก็ไป บางทีก็ไปถึงต่างจังหวัดก็มี

อืมส์ น่าคิดนะครับกรณีนี้ ขอบคุณครับ

กรณีศึกษาครับ..ปรพโพธิ์เก้าเป็นพระองค์ใหญ่ใส่ตลับก็ต้องเปิดหน้าเปิดหลังแล้วต้องระมัดระวังถ้าพระตกหรือถูกกระแทกจะแตกได้ง่าย(เป็นความคิดผมนะ)คนบูชาควรถนุถนอม

  ;D  ;D  ::) ::)

ถือว่าแลกเปลี่ยนทัศนะคติกันนะครับ ในความเห็นของผมหลวงพ่อคงไม่โกรธหรอกครับ เพราะเหตุผลคือ
 1. หลวงพ่อก็ศึกษาวิชาจากครูบาอาจารย์หลายองค์ เราเป็นศิษย์ของครูอาจารย์ท่านใดขอให้่เราเป็นคนดี กตัญญูและระลึกถึงท่านเสมอ ไม่ว่าจะรับนับถืออาจารย์องค์ไหนเป็นครูบาอาจารย์ หรือจะนับถือกี่องค์ผมว่า ครูบาอาจารย์ท่านก็ไม่โกรธหรอกครับ
  2. หลวงพ่อเป็นผู้ที่เปี่ยมด้วยเมตตาต่อศิษย์ไม่ว่า ยากดีมีจน การที่เราไปรับถืออาจารย์องค์อื่นแล้วท่านจะทำให้เราเสียของดีของท่านที่เรามีไว้ครอบครองเป็นไปไม่ได้อย่้างยิ่ง

 และการที่เรามีของดีแล้วรักษาไ่ม่ได้ ผมว่าสิ่งหนึ่งคือบารมีของเ้ราครับ ตอนมาอยู่กับเราบารมีหรือกุศลผลบุญอาจยังมีให้ครอบครองได้ แต่อยู่ไปอาจจะลดน้อยถอยลง ท่านเลยธุดงไปเพื่อหาผู้มีบารมีคนอื่นหรืออาจจะแตกสลายสูญหายไปเลย  :D ของผมก็มีครับที่ได้ของดีมาเก็บไว้แล้วรักษาไม่ได้ หล่นหายไปหลายๆ อันจะตามหามาบูชากับตัวใหม่ก็หายากซะัแล้ว เลยคิดว่าเป็นที่บารมีเีรา เป็นการปลอบใจตัวเองดีกว่า และเป็นสิ่งที่ทำให้เราเร่งสร้างความดีด้วยครับ
               
                                             ในทัศนะของข้าพเจ้า ...........
                                                     เชกูวาร่า
               

เช..ยังไม่ตาย .... ;D

เยี่ยมครับ แลกเปลี่ยนทัศนคติกัน