ตั้งชื่อแปลกใช่ไหมละครับมีประสบการณ์มาเล่าให้ฟังอีกแล้วครับพี่น้อง เมื่อเดือนก่อนผมได้ไปนั่งเล่นกับพี่สายหลวงพ่อกวยเห้นรูปใบปลิวเขาวางอยู่ที่แผง ถามราคาเขา แกบอก 4000 และแกไม่ค่อยอยากจะปล่อยด้วย ผมก็ไม่ค่อยมีตังค์อยากได้มากเอารูปหลวงพ่อมาแล้วยกมือท่วมหัวหัวบอกว่าหลวงพ่อไปอยู่กับลูกเถอะ แล้วก็วางไว้ตามเดิม บอกแกว่าสิ้นเดือนได้ไหม ขอผ่อนละกัน 3000 อีก 1000 ค่อยเอาสิ้นเดือน แกก็บอกโคเค หลังจากอ้อนมานาน แล้ว2 วันต่อมาที่บริษัทผมมีงานเลี้ยง และมีการจับรางวัล มี ทีวีจอแบน กล้องดิจิตอล ตู้เย็น เงินรางวัลต่างๆรางวัลที่ที่ 1 คือ ทีวีแอลซีดี 32 นิ้ว 2 รางวัล ตอนนั้นเขาก็จับกันไปเรื่อยๆ ผมก็แอบลุ้นเหมือนกัน อยากได้ตู้เย็นไว้ใช้สักเครื่อง อฐิษฐาน ขอหลวงพ่อ รางวัลก็ออกใกล้จะหมดแล้ว ผมดูแล้วคงหมดหวัง รางวัลที่ 1 จับเครื่องแรกไป มีคนได้ไปเครื่องสุดท้าย ประกาศเป็นชื่อผม ผมแทบไม่เชื่อหูตัวเองงงมาก ตกใจไม่คิดว่าจะได้จริงๆ เสร้จแล้วผมเอาไปขายต่อให้ญาติ ผมไป ได้เงินมาบูชารูปหลวงพ่อ เหลืออีกต่างหาก เรื่องยังไม่จบแค่นี้ครับพี่น้อง เมื่อ วันจันทร์ที่ผ่านมาผมได้ไปทำงาน ที่จ. อยุธยา เลยเข้าไปไหว้เกจิท่านนึง ในระแวกนั้น ไปถึงประมาณ 10 โมงกว่าๆ ไปนั่งรอหลวงพ่อยังไม่รับแขก ผมก็นั่งรออยู่หน้ากุฎิหลวงพ่อข้างๆกันนั้นมีพระลูกวัดนั่งฉันอาหารอยู่ ผมก็นั่งมองไม่ได้คิดอะไร มีพระลูกวัดองค์นึงเป้นพระวัยรุ่น แกก็มองผมแบบแปลกๆ ผมก็ไม่ได้คิดอะไร คิดในใจดีจังยังเป็นวัยรุ่นอยู่แล้วบวช เด็กสมัยนี้หายาก มองอยู่หายครั้งแล้วแกก็เดินมาทางกุฎิหลวงพ่อ แล้วแกก็พูดกับกรรมการวัดว่า ปืนยิงคนตายไหม กรรมการก็ตอบตายสิครับ แล้วแกก็เดินไป ผมก็งงๆอะไรเนี่ย ผมทำอะไรผิดเหรอ นึกในใจว่าจะมีเรื่องไม่ดีแล้วละมั้ง แล้วแกก็เดินมาอีกรอบ มองหน้าแบบเอาเรื่อง ผมก็มองกลับคิดในใจ พระอะไรทำไมนักเลงจัง ผมไม่ได้คิดอะไรด้วยสักหน่อย แล้วก็เดินย้อนกลับมาอีกรอบนึงมองอีก ผมก็ไม่อยากมีเรื่องกับพระ นึกในใจหลวงพ่อกวยขอให้คลาดแคล้วทีเหอะ ท่องคาถานะโมตาบอด สักพักหลวงพ่อก็ให้เข้าไปหาได้หลังจากท่านฉันเพลเสร้จ มีพระวัดอื่นเอาวัตุถุมงคลมาให้ท่านเสกให้ แล้ท่านก็บอกว่าใครจะฝากอะไรปลุกเสกไหม ผมก็ถอดพระวางรวมกองกับเขา ท่านก็หลับตานั่งสมาธิ บริกรรมคาถา ประมาณ ชั่วโมงกว่าก็เสร้จ ผมก็เอาพระคืนคลองคอ ออกจากกุฏิหลวงพ่อ เจอพระองค์นั้นนั่งหันหลังเอามีดสปาตาร์กดทีวีอยู่ ที่ตู้บูชาวัตถุมงคล ผมตกใจคิดว่าพระอะไรเนี่ย อยู่ในผ้าเหลืองแท้ๆยัง...ไม่เกรงใจหลวงพ่อเลยเลยเดินออกมา หวุดหวิดไปถ้าแกหันมาคงได้บู้กันแน่ ถึงจะเกรงใจผ้าเหลืองแต่ถ้ามาฟันผมก่อนผมคงไม่ยอมแน่ นึกในใจต้องเป้นหลวงพ่อกวยแน่ๆที่ช่วยผมอีกแล้ว ผมเสียความรู้สึกมาก เจอพระอะไรก็ไม่รู้ แต่หลวงพ่อที่นี่ผมก็ศัธราเหมือนเดิม
ผู้เขียน