กระดานสนทนา วัดโฆสิตาราม (บ้านแค) จ.ชัยนาท

(กระทู้เก่าจาก Amuletsinthai โดย คุณสามตา ซึ่งรวบรวมมาจาก หนังสือพิมพ์ คม ชัด ลึก ฉบับวันที่ 21 พฤศจิกายน 2544)

พระชุดกิมตึ๋งวัดพลายชุมพล จ.สุพรรณบุรี

ในบรรดาพระเครื่องของเมืองสุพรรณ ที่มีพุทธลักษณะไม่งามสุดๆคงจะหนีไม่พ้น "พระชุดกิมตึ๋ง" ของ วัดพลายชุมพล ไปได้...พระชุดนี้มีอยู่ 4 พิมพ์ คือ พระสี่กร มอญแปลง ประคำรอบ นาคปรกชุมพล แต่ละพิมพ์ทรงมีความตื้นมาก ขาดความสวยงามและศิลปะ แต่พระพุทธคุณนั้นยอดเยี่ยมเหลือหลายจริงๆ มีข้อคิดว่า...ทำไมใครเอาชื่อเครื่องลายครามของจีนมาตั้งเป็นชื่อพระว่า "กิมตึ๋ง" ในสมัยรัชกาลที่ 4-5 แห่งกรุงรัตนโกสินทร์ ขุนนางและข้าราชการผู้ใหญ่นิยมจัดโต๊ะประกวดเครื่องถ้วยลายครามกัน มีถ้วยชาอยู่ชุดหนึ่งชื่อ "กิมตึ๋งฮกกี่" แปลว่า "เครื่องหมายอันวิเศษอย่างเต็มที่" เป็นถ้วยชาขนาดเล็ก 4 ใบ บางมากเกือบเท่าเปลือกไข่ ลายคราม วางไว้ในจานกลมกับป้านชาดินสีแดงอีกหนึ่งใบ ถือว่าเป็นชุดน้ำชาสวยงามที่สุด สั่งเข้ามาโดย พระยาโชฎึก (พุก) เป็นที่นิยมและมีชื่อเสียงเลื่องลือกันมาก จึงเป็นที่รู้จักกันโดยทั่วไป บังเอิญในสมัยรัชกาลที่ 5 กรุพระวัดพลายชุมพลแตก แต่ในขณะนั้นยังไม่มีใครนิยมพระเครื่องกัน ทั้งไม่ยอมเอาพระเข้าไปไว้ในบ้านด้วย โดยถือเป็นคติว่า "ของวัดห้ามเอาเข้าไปไว้ในบ้าน" อย่างไรก็ตาม เด็กหนุ่มสมัยโน้นที่ไปเที่ยวบ้านสาวอีกหมู่บ้านหนึ่ง เดินผ่าน วัดพลายชุมพล เห็นพระกองอยู่ก็นำเอาติดตัวไปคนละองค์สององค์ โดยมิได้คิดอะไร บังเอิญไปเกิดทะเลาะกับหนุ่มท้องที่เข้าเกิดตีรันฟันแทงกัน ปรากฏว่าหนุ่มเหล่านั้นไม่เป็นอะไรเลย ทั้งๆ ที่ถูกแทงและถูกตี ไม่มีใครเลือดตกยางออกเลยแม้แต่น้อย หนุ่มเหล่านั้นจึงประจักษ์ในความจริงว่า พระวัดพลายชุมพลอยู่ยงคงกระพัน ถึงกระนั้นก็ตามหนุ่มๆเหล่านั้นเมื่อกลับจากเที่ยวแล้วก็เอาพระนั้นกลับไปเก็บไว้ที่กองพระตามเดิม  

(ภาพประกอบ พระพิมพ์สี่กร กรุวัดพลายชุมพล จากหนังสือพระเครื่องเมืองสุพรรณ)

พระวัดพลายชุมพล มีอยู่ 4 พิมพ์เท่ากับถ้วยชาชุด "กิมตึ๋ง" ซึ่งมีวามหมายว่า "เครื่องหมายอันวิเศษ" ด้วยพระพุทธคุณอันวิเศษของพระวัดพลายชุมพล นักเลงพระซึ่งรู้เรื่องราวของถ้วยชาชุด "กิมตึ๋งฮกกี่" จึงนำเอามาเปรียบเทียบกับพระชุดพลายชุมพลเรียกว่า "พระชุดกิมตึ๋ง" ดังนั้น พระวัดพลายชุดพลจึงถูกเรียกว่า "พระชุดกิมตึ๋ง" นักนิยมพระรุ่นหลังแทบจะไม่รู้เสียเลยด้วยซ้ำไปว่า พระชุดกิมตึ๋งก็คือพระวัดพลายชุมพล นั่นเอง คตินิยมไม่ให้เอาของวัดเข้าไปไว้ในบ้านค่อยๆ เลือนหายไป ต่อมาข่าวแพร่กระจายว่า พระวัดพลายชุมพลมีพระพุทธคุณในด้านอยู่ยงคงกระพัน จึงต่างไปเก็บเอาพระกลับไปไว้บ้าน บางคนได้ไว้เป็นปี๊บๆไม่น้อยกว่าร้อยสองร้อยองค์ ใครไปใครมาก็แจกเขาไปหมด เพราะขณะนั้นยังไม่มีการซื้อขายกัน ต่อมาความต้องการมีมากขึ้น จึงมีการซื้อขายในราคาองค์ละ 5 สตางค์ เทียบเท่ากับราคาพระสมเด็จวัดระฆังฯ ซึ่งขณะนั้นก็มีราคา 5 สตางค์เช่นกัน แต่สมัยนั้นถ้าใครเอาพระสมเด็จวัดระฆัง มาแลกกับ พระชุดกิมตึ๋ง ชาวสุพรรณก็ไม่เอาเหมือนกัน เพราะอาจจะไม่รู้จัก พระสมเด็จวัดระฆัง หรืออาจจะมั่นใจใน พระชุดกิมตึ๋ง มากกว่า ก็ได้ เพราะเป็นพระบ้านตัวเอง อย่างไรก็ตาม ในเวลาต่อมาพระชุดกิมตึ๋งได้รับความนิยมน้อยลง เพราะความไม่สวยงามคมชัดลึกเหมือนพระพิมพ์อื่น ๆ จึงไม่เป็นการจูงใจให้มีผู้นิยมเท่าใดนัก

(ภาพประกอบ พระพิมพ์มอญแปลง กรุวัดพลายชุมพล จากหนังสือพระเครื่องเมืองสุพรรณ)

พุทธลักษณะของพระชุดกิมตึ๋งโดยสังเขป
1. พระสี่กร กรอบพิมพ์คล้ายผลมะปราง ฐานล่างมนปลายแหลม ปางมารวิชัย พระพาหา-พระกร (แขน) ทั้งสองข้างเป็นสองเส้นคู่ นักนิยมพระให้พระนามว่า "พระสี่กร"
2. พระมอญแปลง เป็นพระถอดพิมพ์มาจาก พระผงใหญ่ วัดพระศรีรัตนมหาธาตุ ซึ่งเป็นศิลปทวารวดี ไม่ใช่พระผงสุพรรณ พระเศียรโล้น กรอบพิมพ์คล้ายพระสี่กร แต่ยอดมน เป็นพระที่ค่อนข้างหายาก
3. พระประคำรอบ กรอบพิมพ์ค่อนข้างกลม ปางมารวิชัย รอบองค์มีซุ้นเส้นลวดโค้งหยักตามองค์พระประทับนั่งเหนือบัวเม็ด โดยรอบมีเม็ดประคำ จึงเรียกว่า "พระประคำรอบ"
4. พระนาคปรก บางท่านเรียก "ปรกชุมพล" เพราะเป็นพระพิมพ์นาคปรกที่พบที่วัดพลายชุมพล มีทั้งพิมพ์ใหญ่และพิมพ์เล็ก พิมพ์เล็กเนื้อค่อนข้างละเอียด พิมพ์ใหญ่เนื้อหยาบ เป็นพระนาคปรก 7 เศียร ประทับนั่งในท่าสมาธิ  

(ภาพประกอบ พระประคำรอบ กรุวัดพลายชุมพล จากหนังสือพระเครื่องเมืองสุพรรณ)

พระดังกล่าวทุกๆ พิมพ์มักจะมีลายมือของผู้ทำพระปรากฏอยู่ด้านหลัง แต่ไม่ได้จงใจกดลายมือลงไปเหมือน "พระผงสุพรรณ" ที่เกิดจากเอานิ้วมือตกแต่งด้านหลัง แต่มีเจตนาที่จะใช้ปลายนิ้วหยิบด้านหลัง ดังนั้น เนื้อดินด้านหลังขององค์พระจึงนูนเหมือนกับนิ้วมือหยิบเป็นส่วนใหญ่ พระบางองค์อาจจะไม่มี นับเป็นสัญลักษณ์อย่างหนึ่ง และโปรดจำให้แม่นในเนื้อพระมีแร่สีแดงเลือดนกและแดงดำปรากฏอยู่ทุกๆองค์  
 (ภาพประกอบ พระพิมพ์ปรกชุมพล กรุวัดพลายชุมพล จากหนังสือพระเครื่องเมืองสุพรรณ)

ประสบการณ์

- ครูโชติ สนธิทรัพย์ อดีตครูใหญ่โรงเรียนการช่างสุพรรณบุรีรุ่นบุกเบิก (ปัจจุบันคือวิทยาลัยเทคนิคสุพรรณบุรี) ขณะนั้นโรงเรียนเหมือนอยู่ในดงไม้รก ติดกับวัดพระรูป เมื่อ 60 กว่าปีก่อน พระวัดพระรูป-พระวัดพลายชุมพลชุดกิมตึ๋งยังหาง่าย ครูโชติสะสมพระทั้งสองวัดไว้เป็นจำนวนสิบๆ องค์ ใส่ไว้ในไถ้ผ้าดิบ วันหนึ่งสะพายแล่งออกขี่ม้าเที่ยว ขณะที่ม้ากำลังเหยาะย่างผ่านดงไม้ทึบเสียงปืนลูกซองดังปังมาจากดงไม้ ร่างครูโชติร่วงลงจากหลังม้าทันที ม้าตกใจเผ่นพรวดไปข้างหน้า เจ้ากรรมเท้าของครูโชติยังติดอยู่กับที่พักเท้า ม้าจึงลากถูลู่ถูกังไปราว 20 เมตรเท้าจึงหลุด แต่แปลกประหลาดมากครูโชติไม่ได้รับอันตรายแต่ประการใด ทั้งๆ ที่ถูกยิงหล่นจากหลังม้าก็ไม่เข้า เพียงแต่ถลอกปอกเปิดเล็กน้อยเท่านั้น แต่ชีวิตไม่สิ้น

- ข่าวหนังสือพิมพ์เดลินิวส์ ฉบับวันที่ 27 ธ.ค. 2539 ลงข่าวว่า เมื่อวันที่ 26 ธ.ค.นายบรรจง พูลเอี่ยม เจ้าหน้าที่สถานีคมนาคมดาวเทียม ขับรถปิกอัพไปทำงาน ระหว่างทางได้ยินเสียงก๊อกๆ แก๊กๆ ใต้ท้องรถนึกไม่ออกว่าเป็นอะไรพอถึงที่ทำงานจอดรถแล้วก้มลงดูใต้ท้องรถพบเห็น ระเบิดลูกเกลี้ยงห้อยต่องแต่งอยู่ รีบผละออกทันที โทรศัพท์แจ้งไปยังสถานีตำรวจภูธร ต.แหลมฉบัง อ.ศรีราชา จ.ชลบุรี ด.ต.พร อุดมกลาง ผู้เชี่ยวชาญวัตถุระเบิดมากู้ระเบิดไว้ได้ บอกว่าสลักจวนหลุดแล้ว ถ้าเดินทางอีกสักกิโลเมตรเดียว สลักก็จะหลุดและระเบิดทันที นายบรรจงกล่าวว่า เขาเคยถูกคนร้ายลอบยิงมาแล้วถึง 3 ครั้ง ทุกครั้งปลอดภัยมาอย่างปาฏิหาริย์ ถูกยิงที่หน้าอกแต่ไม่เข้า เพราะเขาคล้อง "พระสี่กร" ซึ่งได้มาจากสุพรรณบุรีตั้งแต่เด็กๆ คล้องติดตัวตลอดมา จึงเชื่อถือได้ว่า "พระชุดกิมตึ๋ง" รูปไม่สวยแต่รวยอภินิหาร  

ขออนุญาต save แล้วไปวางใน word เพื่อเก็บไว้ศึกษานะครับ ข้อมูลเยี่ยม ๆ เลย   ;D
ชอบความรู้แบบนี้จังเลยครับ

 :D

   นักเลงโบราณ ตัวจริงเสียงจริง เดี๋ยวนี้เด็กยุคใหม่คนรุ่นหลังเขาไม่ค่อยรู้จักกันแล้วแหละครับพระชุดกิมตึ๋ง ต้องรุ่นประมาณพี่สังขวานร หรือ ป๋าต้อย เมื่อก่อนพระชุดนี้จัดอยู่ในอันดับต้นๆ เดี๋ยวนี้ไหงสาปสูญไปเสียก็ไม่รู้น่าเสียดายเนอะ ต้องขอบคุณพี่สังขวานรสุดหล่อเอามารีวิว....คำนำเพราะมากจริงๆด้วยครับ... ;D

 ที่กระแสเงียบไปเข้าใจว่าหาของยากครับ   ตัวหนังสืออ่านง่ายดีครับ   ขอบคุณครับพี่

ขอบคุณมาก สำหรับข้อมูลดีๆครับ :)

ขอบคุณครับ ข้อมูลคุ้มค่าการรอคอยจริงๆ

ตำราหนังสือสมัยก่อนเขี่ยนขึ้นด้วยความจริง ถ่ายทอดเป็นวิทยาทานแก่คนรุ่นหลังได้ศึกษากัน ดูจากคำนำของผู้เขียนก็เกิดศรัทธาแล้ว
แต่สมัยนี้มักแต่งขึ้น เพื่อหาผลประโยชน์กันเป็นส่วนใหญ่ จะยึดถือเป็นแนวทางก็ลำบาก

ผมเองก็หาเก็บหนังสือนะโม ที่อาเฒ่า สุพรรณ ลงเรื่องของหลวงพ่อ มาตั้งแต่เล่ม 1 ประมาณก่อนปี 30 ถ้าจำไม่ผิด เก็บมาตลอด เสียดายคนไม่รู้คุณค่า เอาไปชั่งกิโลขายซะ แทบร้องไห้เสียดายหนังสือเก่าๆ มีเรื่องราวดีๆ หลายเรื่อง อย่างประวัติหลวงพ่อจงถ้าใครเคยอ่านก็จะรู้ว่าสุดยอด

ผมเองบ้าพระมาตั้งแต่มัธยม 1  ซื้อหนังสือพระมาอ่านบ้าง ไปขอพระกับน้าๆบ้าง บ่นมากไปแล้วพอดีกว่า

ก็ขอขอบคุณพี่สังขวานรและพี่ๆทุกท่านมากนะครับ ที่ทำให้ผมไม่รู้สึกอ้างว้าง
ผมขอเก็บไว้ให้คนรุ่นหลังได้ศึกษา 
ให้เค้าได้รับรู้ว่า พระคือที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของคนไทยมาแต่โบราณ
ไม่อยากให้อนาคตของชาติ  ถูกมอมเมาด้วยวัตถุแบบนี้เลยครับ

นิพพานัง ปรมังสุขัง นิพพานัง ปรมังสูญยัง
สาธุ  พี่สังขวานรครับ

     พี่ครับทำไม  พระที่พุทธคุณสูงๆ สายสุพรรณจึงเงียบจังเลย 

ผมว่าผมมี 1 ในชุดกิมตึ๋งนะครับคือประคำรอบแต่ไม่รู้ว่าแท้เปล่าใครดูก็ไม่รู้จัก แต่ผมว่าคุ้นๆๆว่าเคยเห็นที่ไหน
เนื้อพระคล้ายๆๆผงสุพรรณเลยล่ะครับแต่เสียดายไม่มีกล้องถ่ายรูปไม่งั้นจะถ่ายมาลงให้ดูครับ