กระดานสนทนา วัดโฆสิตาราม (บ้านแค) จ.ชัยนาท

ขอจั่วหัวไว้ก่อนแล้วจะมาโพสถ์-เล่าเรื่องทีหลังนะครับ...(ขออนุญาตตามงานก่อน)   :)









I'm a "travellerman"...Destinations everywhere

ยืนเท่เลยนะครับพี่ ;D

สงสัยมาแก้บนหลวงพ่อแน่ๆเยย ;Dหรือมากับกิ๊ก ;D

แฮะๆ  ;D ขอนิ๊ดนึงครับคุณพัฒน์, ผมให้สัตย์กับท่านไว้ครับคุณJoker (หนีกิ๊กมา)  ;Dขอเกริ่นก่อนดีกว่าครับจะได้เข้าเรื่องกันครับ"พี่น้อง"... ;)

กระทู้นี้เป็นความเห็นและมุมมอง"ส่วนตัว"ของผมเองที่ได้มีโอกาส"ตะลอนทัวร์"ไปนอนวัดมาเลยเอาบางแง่มุมมาฝากกันเป็นภาพและคำบรรยายโดยทั้งนี้เพื่อเผยแผ่กิติคุณย์ของหลวงพ่อที่ท่านได้สร้างไว้ให้แก่สานุศิษย์และผู้ที่นับถือท่านและจะได้ช่วยกันทำนุบำรุงบวรพุทธศาสนาสืบไป.
และถ้ามีคำกล่าวใดไปพาดพิงหรือทำให้เกิดความเสียหายใดๆ ข้าฯ.กราบขอโทษมาณ.โอกาสนี้...ด้วยความเคารพ-ขอบคุณครับ "travellerman"086-946 1625

เริ่มด้วยหลังจากที่ได้มีโอกาสพักตัวเองจากงานที่ทำที่ภาคใต้จึงมีโอกาสว่างช่วงสั้นๆหลังจากแบกเป้เข้าป่าไปเป็น"คนสวน-ทำรีสอร์ท"ช่วยรุ่นพี่มาเกือบเดือน จึงมีโอกาสกลับบ้านมาพัก1วันและแล้วช่วงบ่ายของวันรุ่งขึ้น(วันที่18/09/2007)ก็ได้แบกเป้"ตะลอนทัวร์"ไปไหว้พระตามที่ได้ให้สัตย์ไว้กับหลวงพ่อไว้นานแล้วว่าจะไปถวายตัวเป็นศิษย์กับพระเจ้าตา..เอ๊ย..หลวงพ่อ  :D...

ว่าแล้วหนุ่มน้อยๆ ก็แบกเป้กระโดดขึ้นรถสาย8 ชัยนาททัวร์ หน้าFuture รังสิตมุ่งสู่ วัดบ้านแค, ต.บางขุด, อ.สรรคบุรี (แล้วจะบอกทำไมเนี๊ยะ)
พร้อมกับฮัมเพลงของน้าหงา, และ Rick Nelson ที่ว่า "บนถนนหนทางซุปเปอร์ฮายยยเวย์", Ohhh I'm a travelin man  ;D


















I am a "travellerman"  Nothing happen until ya make its happened...

ขึ้นรถได้ตอนบ่ายสามนิดๆ โชเฟอร์พาตะลอนๆตามทางหลวงหมายเลข1 ช่วงแรกคนไม่ค่อยมีเท่าไหรจะมาเยอะ(ต้องยืน)ก็ช่วงผ่านบางปะอินเข้าอ่างทองเรื่อยมาจนรถเข้า"ท่าข้าม"คนก็เริ่มซาเรื่อยๆจนผ่านแยกหอยสี่หู..เอ๊ยไหสี่หู-ข้ามคลองชลประทานไปเรื่อย... 8)








I am a "travellerman" Life goes on...

โฮ้พี่ ไปกางเต้นท์นอนที่ใหนครับเนี้ย

เเนวการนำเสนอ น่าสนใจ รอชมต่อครับ

 :o :oตื่นเต้นตื่นเต้น

opppps เวลาออนไลน์หมดครับขออภัย, My Condo ครับคุณPhat, ขอบคุณครับ คุณtongn005 ผมกำลังคิดว่า"โพสถ์ผิดบอร์ดหรือเปล่า"?  :P ต้องขออภัยด้วยนะครับ ถ้าจะย้ายก็ได้ถ้าเห็นสมควร...ด้วยความเคารพ  :) ขอต่อเลยละกัน.

หลังจากนั่งมาประมาณ3 ชม.กว่าๆประมาณ6โมงเย็นนิดๆ พี่โชเฟอร์ก็(เชิญ)ให้ผมลงที่นี่ครับ"ป้อมตำรวจ-แยกโพธิ์งาม" พอหันไปฝั่งตรงข้ามก็เจอป้ายโฆณาวัตถุมงคลรุ่นล่าสุดของหลวงพ่อ...นึกในใจแล้วจะเข้าไปไง(ว๊ะ)กะว่าจะขอนอนหน้าป้อมอยู่แล้วก็มีพระเอกขีSuzuki Love มาเทียบพร้อมกับยิ้มแปล้มาแต่ไกลถามผมว่า"จะไปวัดล๋วงพ่อใช่มั๋ย" (ขออภัยLaptop ผมไม่สามารถสื่อสำเนียงเหน่อนิดๆแต่มีเสน่ห์ให้ฟังได้..แห๊มม..เสี๊ยดายจั๊ง... ;D )

แหม...คิดซะว่าฟังนิยายวิทยุแล้วกันนะครับคุณJoker  ;)  หลังจากนั้นก็กระโดดเสียบท้ายพี่เค้า(ซ้อนท้านนะครับ  :D) พากันเข้าป่า..เอ๊ยวัด พลางคิดในใจว่า "เอ๊าวะพี่เค้าคงไม่พาไปเชือดหรอกเพราะไม่รู้ว่าหน้าตาผู้โดยสารกับคนขับใครโหดกว่ากัน(หรือพี่เค้าก็คิดเหมือนเราก็ไม่รุ๊ ฮ่าๆๆ  :D) " บรรยากาศท้องทุ่งหลังฝนตก(ห่า)ใหญ่เมื่อคืนก่อนไป กลิ่นไอดิน+หญ้าเน่าทำให้นึกถึงไวน์ขาวบางยี่ห้อขึ้นมาจับใจ...(แห๊ม..มิวายๆ จะเข้าวัดอยู่แล้ว..เอื๊อก  :D)




I am a "travellerman" Everydog will have his WAY...

นั่งมาได้ 15นาทีโดยประมาณ...ในที่สุดผมก็มาถึงครับ "วัดบ้านแค" แปลกนะครับพอรถวิ่งมาตามถนนหน้าวัดเข้าเขตพัทธสีมา ผมรู้สึกขนแขนลุกเกรียวในใจก็พูดว่า"ผมมาแล้วครับหลวงพ่อตามสัญญา" พอรถเลี้ยวเข้าวัดพี่คนขับก็บอกผมว่า"ท่านเจ้าอาวาสท่านเดินมาพอดี(พระครูโฆษิตพัฒนคุณ) ผมลงจากรถพลางหันไปตามมือชี้ ก็ได้พบกับท่านพอดีครับ.

ถ้าท่านใดที่ไม่เคยเห็นหน้าท่านมาก่อนต้องคิดเหมือนผมแว๊บแรกแน่ๆครับคือคำว่า"ท่านเจ้าอาวาสหรือพระครู"ในความรู้สึกจะต้องเป็นพระอาวุโสแน่ๆใช่มั๊ยครับ..แต่"ผิด"ครับเพราะท่านยังหนุ่มอยู่เลยและท่าทางทะมัดทะแมงเป็น"ผู้นำ"ดี..จะยังไงนั้นเอาไว้ผมจะนำเสนออีกที.  สรุปค่ำนั้นท่านถามที่มา-ที่ไปผมเสร็จท่านก็เมตตา(มากๆ) จัดที่นอนให้ผมนอน เป็นอันว่าคืนนั้นผมไม่ต้องนอนตากยุงเหมือนทริปก่อนๆ...ดีจังครับ(แต่มีเรื่องเล่า...ให้ฟังเรื่องที่นอน... :'() และมาค่ำไปหน่อยเลยไม่ได้ไปนมัสการรูปหลวงพ่อ-หลวงพ่อโตเจ้าวัดเลย...กะไว้พรุ่งนี้(19/09/2007)ซึ่งเป็นวัดพระพอดีค่อยไปไหว้ท่าน

อืม...ดีๆๆๆ..จัง

เพิ่งจบวันแรกไปแต่แหม...กระทู้ดูเหงาๆนะครับ อยากได้เสียงผู้(อยาก)ฟังเพิ่มจัง.... ;D

กำลังลุ้นตอนที่พี่นอนที่วัดครับ... ;D

ลุ้นตอนเข้านอนเหมือนกันครับ  ;D

รออ่านด้วยใจระทึกครับ.....ตุบตับ ตุบตับ ตุบตับ  ::)

Yeahh...แหมนึกว่าจะไม่มีแนวร่วมแล้วซะอีกครับ...คืนแรกก๊อไม่มีอะไรหรอกครับเก็บกวาดห้องแล้วก็เช็คทิศ"หัวนอน"สวดมนต์แล้วก็นอน. และถามท่านทีวัดหละครับว่า"ทำวัตรเช้ากี่โมง, บิตรฑบาตกี่โมง" (ต้องคืนหลังๆครับ   :'( แต่ท่านที่วัดท่านนึงถามผมว่า"โยมจะอยู่ได้หรื๊อ"???  ???   )

รวบรัดตัดตอนมาตอนเช้าเลยครับ..สรุปเมื่อคืนนอนหลับสบายดี..(มีเสียวเล็กน้อยกะเสียงหมาและดันป็นวันโกนซะอีก)เช้าวันรุ่งขึ้น(19/09/2007)เป็นวันพระพอดีท่านจึงไม่ออกบิณฑบาตร แต่มีญาติโยมนำของมาถวายและฟังเทศน์-ฟังธรรมที่วัด และมีญาติธรรมบางส่วนมานอนถือศีลที่วัด  บรรยากาศตอนเช้าๆสดชื่นดีครับ ท่านๆตื่นแต่เช้ามาทำกิจวัตรตอนเช้าทุกวัน คือเก็บกวาดลานวัด ซึ่งผมก็มีโอกาสได้ร่วมแจมด้วยตอนเช้า สดชื่นดีครับไม่ต้องรีบร้อนไปทำงาน-ขึ้นรถเหมือนในกรุงเทพ

รอเหมือนกันครับ

ฮ้าวจบแล้วหรือครับ กำลังสนุกเชียว ;D

แต่วันนี้ช่วงบ่ายมีภารกิจหนักอย่างนึงอันเป็นที่มาของพันธกิจอย่างนึงที่ผมอยากจะขอความเห็นเพื่อนๆพี่ๆในนี้เผื่อทำให้วัดได้บ้างครับ เอาไว้ค่อยว่ากันต่อทีหลัง มาดูภารกิจของท่านที่วัดกันในวันนั้นเลยดีกว่า...."ปีนไปกวาดมูลนกพิราบและแปะกาวดักนก-กันนกบนยอดมณฑปหลวงพ่อและที่อื่นๆในวัดครับ..." (เหงื่อแตกซิกๆ...พ๊มไม่ได้ขึ้นหรอกคั๊บ...กัวความสู๊งง..แค่คิดก็เหงื่อแตกแล้ว) :'( นำทีมโดยท่านพระครู(เจ้าอาวาส), พระอาจารย์ดิ่ง(ท่านนี้ไม่ธรรมดา), ท่านธรรม, ท่านเบิร์ด, ท่านหนึ่ง ฯลฯ พร้อมหนุ่มๆ-ญาติโยมที่มาช่วยบางส่วน  ส่วนพ๊มเป็นแค่หน่วยส่งกำลังบำรุงมาดูกันครับ

To be continue พรุ่งนี้นะครับคืนนี้..ไม่ไหวแล้ว มองดูเวลา เที่ยงคืนเกือบครึ่งแล้ว นี่ถ้าเป็นที่วัดมานั่งดึกๆงี้มีหวังแผงขนคอลุกแน่เรา  ;D..งั้นขอเล่าฝากเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยให้ฟังนิดนึงครับจะได้นึกบรรยากาศประกอบไปด้วย... คือตกเย็นหลังจากท่านทำวัตรเย็นเสร็จก็จะเข้ากุฎิ(ห้อง)ของแต่ละท่าน ทีนี้ไฟก็ปิดเพื่อประหยัด ลองนึกบรรยากาศถ้าใครเคยอยู่บ้านนอกจะทราบครับว่าเงียบและมืดขนาดไหน เพราะบรรยากาศรอบๆวัดก็ถูกปกคลุมด้วยต้นไม้ครื้ม-ร่มเย็น(ตอนกลางวันนะ) แค่สองทุ่มก็นอนหมดแล้ว...ทีนี้ถ้าวันไหนกระผมดันสแล๋นนอนดึกหรือดันตื่นมาเข้าห้องน้ำกลางดึกละก็...เหอๆๆ :D   (ถ้าใครไปขอแนะนำติดหนังกะติ๊กไปด้วยครับ..ยิงหมาเวลาหอน  :D)   good night ครับคืนนี้ ขอหลวงพ่อคุ้มครอง.

จะมารอฟังต่อครับ ขอบคุณมาก

อันค้างคามากครับ
รีบมาเล่าต่อนะครับพี่travallerman  ;D

ใช่เลยครับ บรรยากาศบ้านนอก หลังสองทุ่ม เข้าบ้านกัน บางบ้านก็นอน เช้าต้องไปนา กลางคืนบางช่วงหมาหอน หอนเป็นทอดๆ เหมือนรับช่วง ครั้งนึงไปนอนบ้านตาของท่านเจ้าอาวาส คุยนาน ออกไปอาบน้ำ หลังบ้าน ต้องออกไปอาบที่บ่อน้ำบาดาล กดคันโยก ออกมาจากบ้านร่วมยี่สิบเมตร อาบไป มองรอบๆ มืดสนิท กำลังจะลงสบู่ หมาก็หอน เสียงรอบตัวเลยครับ งานนี้รีบนุ่งผ้าขาวม้าเข้าบ้าน อดสบู่เลยครับ มันเสียวหัวใจจริงๆ

อีกครั้ง สมัยที่กุฎิพระหลังใหม่ยังไม่เสร็จ ตอนนั้น พระครูรองเจ้าอาวาส ท่านไปจำพรรษาที่โบสถ์ เพราะเงียบสงบดี ผมก็ไปนอนกับท่านที่นั่น กลางคืน ออกมาอาบน้ำตรงข้างๆโบสถ์ ใกล้ๆต้นไม้ใหญ่หน้าโบสถ์ เวลาอาบใช้้เทียนจุด ตรงที่อาบน้ำ เป็นกำเเพงรอบนอกจากเขตพัทธสีมา รอบๆกำเเพงจะบรรจุอัฐิของญาติโยม มีป้ายชื่อเเละรูปติดอยู่รอบๆ อาบน้ำตรงนั้น คนเดียว มองขึ้นไปที่ต้นไม้ก็เสียวๆ รอบๆก็เงียบ เเปลกใจ มาอาบน้ำทีไร พวกหอนกันทุกที บรรยากาศสุดๆเลยครับ ;D

พี่นักเดินทางเล่าเรื่องได้น่าติดตามครับ รอชมตอนต่อไปครับ ;D

พี่ณรงค์ศักดิ์เล่าซะเห็นภาพเลยครับ เสียวสันหลัง... ;D

[/size][/color]

นั่นนะเป๊ะเลยครับพี่ณรงศักดิ์(ขออนุญาตครับ)... ขอบคุณครับคุณ(พี่)nopadol แม๊ต้องtransister ของ"ธานินทร์แล้วใส่ถ่าน"ตรากบ"ด้วยนะครับ  :D

ต่อครับ...ผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมหลวงพ่อท่านถึงชอบลองคนนักและทำไมท่านถึงมั่นใจในวิชาของท่านเช่นกันส่วนนึงคงเป็นเพราะ"จิต"ท่านนิ่งกระมังครับ...มาถึงตรงนี้งั้นขออนุญาตเล่าเกร็ดเล็กๆแทรกเป็นยาดำในเรื่องพุธทคุณหลวงพ่อให้ฟังกันหน่อยตามคำบอกเล่าของศิษย์เก่าๆที่ทันท่านและประสบมา แล้วค่อยว่ากันต่อเรื่องที่วัดครับ.  


"ภาพบรรยากาศในวัด-มุมต่างๆ" และโบสถ์ที่พี่ณรงศักดิ์ไปนอน...


I am a travellerman...

ต่อครับ...จำเรื่องความเมตตาของหลวงพ่อเรื่องสัตว์ที่ท่านเลี้ยงไว้ได้มั๊ยครับโดยเฉพาะหมา ผู้ใหญ่ที่นั่นท่านเล่าว่า หลวงพ่อท่านเลี้ยงมาไว้ใต้กุฎิเต็มไปหมด ดุๆทั้งนั้นเห็นว่าเพราะไม่อยากให้ใครมาวุ่นวายอย่างนึง และ"ลองใจคน"อย่างนึง คือถ้าไม่แน่จริงก็เข้ามาหาท่านไม่ถึงแน่ จนมีคำพูดประโยคนึงของท่านว่า "แค่หมายังกลัวแล้วมึงจะไปสู้ใครเขาได้"  :) แน่ม๊ะครับอาจารย์พวกเรา โดยเฉพาะ body guard ท่านคือ"อ้ายธง" (ขออนุญาตยืมรูปจากกระทู้อื่น)ซึ่งจะนอนเฝ้าเป็นหน้าห้องท่านเลยเชียวหละ เห็นบอกว่ากัดทีหัวคะมำเชียวหละก็ดูตัวเอาก็แล้วกัน..เหอๆ (หยดหยอง) :D

แต่มีคนนึงคือ"ลุงนพ" (ขออนุญาตกล่าวนามท่านและเห็นว่าท่านเสียไปแล้ว), ลุงนพ นี่จะเป็นคนที่มี"ของ"หลวงพ่อทุกรุ่นห้อยเต็มคอเชียวหละเวลามาหาหลวงพ่อที่กุฎิก็จะเรียกมาแต่ไกลประมาณว่าให้หลวงพ่อท่านดูหมาให้ด้วยแต่หลวงพ่อท่านก็เฉยให้เข้ามาเอง แต่ลุงแกก็แน่เพราะรู้อยู่เต็มอกว่า"กัดไม่เข้า-เอาแกไม่ลง"และหลวงพ่อชอบให้ลอง.


I am a travellerman..."Do it or Leave its."   

รูปตามมา...ไหนๆก็พูดถึง"ตัวโปรด"ของหลวงพ่อท่านคือ "อ้าย(พี่)ธง"ต้องเรียกงี้เพราะเป็นศิษย์ก้นกุฎิท่านก็ว่าได้ยังไงนะหรือครับ. ก็มีเรื่องที่ลุงๆที่เป็นศิษย์ท่านเล่าให้ฟังครับว่า "อ้าย(พี่)ธง"พี่แกดันไปแอบกินแตงร้านของชาวบ้านเข้าทีนี้เจ้าของก็สิงห์ปืนไวซิครับ กดซ๊ะด้วยลูกซอง โดนเต็มๆ นักเลงหัวทิ่มตกคันนาซิครับพี่น้อง แต่..มีหรือศิษย์มีครูจะยอมง่ายๆ...เฉยครับไม่เข้าซักเม็ดมีแต่รอยไหม้ของกระสุนลูกปลายกระจายเต็มๆเบ็ดเสร็จแล้วเก้าเม็ด (คงไม่นับที่เฉี่ยว :D) เหอๆๆ ลุงๆเล่าว่าที่มาคือ หลวงพ่อท่าน"เสกข้าวให้กินทุกวัน" คู่ของอ้ายธงอีกตัวที่ไม่ค่อยเห็นกล่าวคือ"อ้ายเจ๊ก"นี่ก็เซียนใช้ได้เหมือนกัน.

กำลังสนุกเลย ตอนนี้เป็นวันที่สองใช่มั้ยครับ   คืนนี้จะมาอ่านต่อน่ะครับ  :D

คุณพี่ทั้งสองตัวนี่หรือป่าวพี่..ที่สร้างบรรยากาศส่วนตัวหลังเอามาแจมครับ..กลัวเหงา

เสียดายมานานแต่ไม่ได้เจอกันนะครับคุณตะลอน ;D

โพสถ์ภาพหลวงพ่อกะเจ้าธงไม่ขึ้น ไม่รู้เป็นแค่เครื่องผมหรือเปล่า?  :'(, สวัสดีครับพี่เครา...อย่างที่คุยกันหละพี่ไว้งวดหน้าเจอกันครับเผื่อจะมีวาสนาเข้า"ชมรมคนชัยนาท"ได้บ้าง  ;D (สงสัยต้องหาสาวโดยพ่อสื่อเครางามซ๊าแล๊ว)  :D อ้อ...แล้วเรื่อง"หลวงพ่อติดคุก"นะพี่หาแหล่วงข่าวได้ม๊ะครับผมจะเอาไปให้ท่านพระครู(รองเจ้าวัด)ท่านขอไว้หรือถ้าพี่หาได้แล้วรบกวนพี่หน่อยนะครับ...จะได้เป็นข้อมูลเผยแผ่ต่อไป...ด้วยความเคารพครับ.





I am a travellerman "แค่หมามึงยังกลัว...แล้วมึงจะไปสู้ใครเขา"

ชื่อรูปภาพ เปลี่ยนเป็นภาษาอังกฤษ จึงจะลงได้ครับ :)

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับพี่....

ก่อนอื่นผมขอเล่าเรื่อง"พันธกิจ"ที่เกริ่นไว้ตอนต้นก่อนครับ คือผมเห็นท่านๆที่วัดได้ปีนป่ายร่วมกับฆราวาสช่วยกันแปะกาวดักนกที่มานอน-ถ่ายมูลไว้(โดยเฉพาะนกพิราบ) ก็เลยอยากจะหาวิธีให้ท่านไว้เป็นทางเลือกนอกจากจะใช้กาวอย่างเดียวนะครับเพราะกาวเท่าที่ทราบจะอยู่ได้นานประมาณ3-5ปีแล้วแต่ตำแหน่งที่วาง และเห็นท่านต้องปีนไปทุกที่ๆมีนกอยู่(ตอนกลับก็เห็นท่านไปปีนซุ้มประตูหน้าโบสถ์) ก็เลยนึกวิธีนึงได้คือใช้"นกเหยี่ยว"เลี้ยงไว้เพื่อไล่นกพวกนี้.  แต่ติดอยู่ที่ข้อมูล-เงื่อนไขนะครับเพราะเท่าที่ทราบ"นกเหยี่ยว"เป็นนกป่า(สงวนหรือเปล่า?) ตรงนี้อยากจะได้ความรู้จากหลายๆท่านเผื่อเป็นทางเลือกให้ท่านทีวัดครับ.

กลับมาที่เรื่องเล่าดีกว่าครับเดี๋ยวจะคอยกันนาน...

วันนี้(19/09/2007)เป็นวันที่2ที่ผมอยู่วัดหลังจากฟังเทศน์-ฟังธรรมช่วงเช้าแล้วก็มาลุยช่วยท่าน+ฆราวาสทำการแปะกาวดักนกจนบ่ายแก่ๆผมก็ได้มีโอกาสเดินสำรวจบริเวณรอบวัดและรอบๆก็ไปเจ๊อกับคุณลุงท่านนึงเข้าก็ได้เสวนาตามประสาคนหน้าใหม่กับเจ้าถิ่นแกก็ถามสัพเพเหระที่มาที่ไป(คงเช็คว่าเป็นเซียนมาบุกของหรือเปล่า??  :D) เรื่องส่วนใหญ่ก็เกี่ยวกับวัดและหลวงพ่อ

และมาทราบทีหลังว่าแกก็เป็นลูกศิษย์คนนึงเหมือนกันเพราะไปสะดุดตากับรอยสักย์"หนุมาน"ที่หลังของลุงแกเข้าเลย แกก็เลยเล่าให้ฟังว่าหลวงพ่อลงเข็มให้เองพร้อมทั้งลองให้เสร็จ (เรื่องลอง-ปลุกหนุมานนี่มีเรื่องเล่าถึงอีกคนนึงซึ่งมีศักดิ์เป็นหลานหลวงพ่อ) มาถึงตอนนี้ป้า(แฟนลุง)ก็พูดขึ้นมาว่า"แกไม่เล่าเรื่องโขมยขนมกินแล้วหลวงพ่อจับได้ให้เขาฟังหละ?"  :D

แกก็เลยเล่าให้ฟังครับว่าตอนแกเป็นเด็กวัดนะมีครั้งนึง(พวก)เด็กวัดพากับ"แอบ"กินขนมทีนี้หลวงพ่อท่านมาถามครับว่าใครกิน แกก็ไม่ยอมรับเพราะกินกันหลายคน(แต่แกกินเยอะกว่าใครเค้าเพื่อนแกว่างั้น  :D) พอไม่มีใครยอมรับหลวงพ่อท่านก็เลยไปเอา"ข้าวสาร"ใส่กระป๋องนมมาพร้อมกับ"เสกคาถา"แล้วให้เคี้ยวกินเสร็จแล้วให้"ถุยน้ำลาย" ใครถุยไม่ออก"โดน" แกก๊อโดนซิครับโดยแกบอกว่า"มันเป็นไง๊ไม่รุ๊น้ำลายมันเหนียวๆแล้วคอแห้งถุยเท่าไรก็ไม่ออก" หลวงพ่อเลยจับได้โดนซ๊า... :D

ต่อด้วยภาพ"ท่านพระครู"หลังจากเหนื่อยลงมานั่งพัก  :) และเด็กวัด(ชั่วคราว) มาปวรณาตนเป็นศิษย์กับพระเจ้าตา  ;D และ"ลูกศิษย์รุ่นเก่าๆของวัดครับ"

พูดถึงท่านพระครู(เจ้าอาวาส)"พระครูโฆษิตพัฒนคุณ"ท่านก็มีเกร็ดเล่าเกี่ยวกับหลวงพ่อว่า "หลวงพ่อท่านเก่งมากนะโยม...ขนาดท่านนอน(ในโลงแก้ว)ท่านยังสามารถสร้างอาคารเรียนได้เป็นหลังๆด้วยเงินไม่ใช่น้อยๆ" (2ล้านกว่าบาท) พูดพลางท่านก็ชี้ให้ดูอาคารเรียนหลังสวยสีสดใส(ในภาพ) อาคารนี้สร้างด้วยจิตศรัทธาของศิษยานุศิษย์จากหลากหลายที่และเห็นว่าดีกว่าอาคารที่สร้างโดยงบหลวงอีกครับ... :o

อีกเรื่องนึงที่น่ายกย่องไม่แพ้กันคือ จากคำบอกเล่าของท่านคือ"โครงการปลดทุกข์ให้น้อง" ที่ผมเองก็เห็นโพสถ์ในกระทู้ข่าวประชาสัมพันธ์ ท่านว่า"ลูกศิษย์-ลูกหา หลวงพ่อ"นั้นไม่เคยทิ้งแค่ขอให้เอ่ยปากบอก(แต่ท่านเองก็เกรงใจ..ท่านว่างั้น).  อีกเรื่องผมเองก็เพิ่งทราบว่าท่านพระครูสังฆรักษ์วิชัย(รองเจ้าอาวาส)ท่านก็สอนหนังสือที่โรงเรียนนี้เป็นวิชาศีลธรรม โดยท่านเปรยถึงความ"ไม่พร้อม"ของอุปกรณ์การเรียนบางอย่างทั้งๆที่นี่เป็น"โรงเรียนสร้างโอกาส" เพื่อให้เด็กได้เรียนรู้เพื่อจะไปสอบสู้กับสนามใหญ่ๆได้แต่ความไม่พร้อมทำให้เหมือนเป็นโรงเรียนปิดโอกาส อย่างผ้าป่าที่ไปถวายท่านเมื่อกลางเดือนที่ผ่านมาก็ดีนะครับ เพราะท่านได้นำเงินส่วนนึงมาซื้อ"เครื่องคอมพิวเตอร์"เพื่อให้เด็กๆ2ชั้นปีได้มีไว้เรียนรู้เพื่อเตรียมความพร้อมก่อนออกสนามใหญ่.  ศิษย์บางท่านก็บริจาคเป็นเครื่องคอมพิวเตอร์มา1ชุดเป็นปฐมฤกษ์ ซึ่งยังต้องจัดหาอีกเป็นจำนวนนึง...

จึงฝากท่านที่พอมีโอกาสหยิบยื่นโอกาสนี้ให้กับเด็กๆซึ่งถือว่าเป็นศิษย์ของหลวงพ่อเหมือนกันด้วยนะครับ จะเป็นเครื่องคอมพิวเตอร์ทั้งชุดก็ได้เพราะจะได้ให้เด็กได้ใช้เลยโดยที่ไม่ต้องไปจัดซื้อมาอีก (เครื่องมือสองก็ได้นะผมว่า) "และขอตบมือให้กับท่านทั้งหลายที่ทำโครงการดีๆ(หลายๆโครงการรวมทั้งเวปไซร์)เผื่อแผ่ทั้งวัด-ชุมชน.  :)

I am a travellerman   "มี2สิ่งที่ทำให้ "คน" แตกต่างกัน คือ Opportunity และ Responsibility"   :)

ขอบคุณมากๆครับ ที่กรุณานำภาพเเละข้อมูลหลายๆอย่างมาบอกกล่าว เห็นภาพของคุณเเล้ว ยิ่งทำให้คิดถึงหลวงพ่อ คิดถึงวัดหลวงพ่อมากขึ้น

ถ้ามีการนำเสนอข้อมูลเเบบนี้บ่อยๆ จะดีมากเลยครับ นับเป็นความโชคดีของเวปเราที่มีสมาชิกผู้มากซึ่งน้ำใจช่วยกันให้ข้อมูลในหลายๆด้าน มิใช่เเต่เน้นทางวัตถุ เครื่องราง ยังมีหลายๆเเบบ หลายมุมมองที่นำเสนอ นับเป็นโอกาสดีๆด้วยสำหรับผู้ที่ยังไม่้เคยไปวัด สามารถเห็นหลายๆสิ่งเเละสภาพวัด หรือสภาพของโรงเรียน
ขอบคุณในน้ำใจของสมาชิกอย่างคุณtravellerman :)ครับ

with my pleasure...ด้วยความยินดีครับ  ;) ตรงใจผมที่เปิดกระทู้นี้เป๊ะเลย ใช่แล้วครับ อย่างที่พี่ๆหลายๆท่านแนะนำแก่ผู้ที่อยากได้"วัตถุมงคล"ที่ทันท่าน แต่ไม่มีโอกาสได้นั้น"ที่วัดก็มีให้เช่าครับ ปี39" มีพระ-มวลสารเก่าผสมอยู่.  ผมไม่แย้งความรู้สึกของผู้ศรัทธาที่อย่างน้อยก็ภูมิใจ-มั่นใจในของที่ทันท่าน... แต่ผมอยากให้เห็นมุมมองอีกด้านนึงถ้าเรา"รักและเคารพท่าน"แล้วแค่เดินเข้าไปกราบหรือระลึกถึงก็สุขใจแล้วครับ(อย่างคนบ้านแคบางท่านหรือส่วนนึงก็ไม่มีของๆท่านแต่ก็อุ่นใจแค่ได้ระลึกถึงหลวงพ่อเพราะท่านอยู่"ในใจ"ไงครับ)และอีกอย่าง"ไม่ตกเป็นเหยื่อของพ่อค้าด้วย"

ผมเองประสบกับตัวเองหลายๆอย่างอาทิเช่นสวดว่า"รุ่นปี39 ทำกันเองกดกันเองฆราวาสบางท่านที่ทำพิธีก็ไม่ได้ถือศีล". อันนี้ไม่ทราบว่าเห็นจริงหรือเปล่าหรือ"เขาว่า"มาฉันก็ว่าไป. แต่ผมว่าก็ยังดีกว่าเช่า"ของเก๊ที่คนกดก็นั่งซดเหล้าไปด้วยนะครับ...ว่ามั๊ย"  :) อีกอย่างก็ถือเป็นการทำบุญช่วยวัดด้วยไปในตัวเพราะปัจจัยที่ได้มาท่านไปทำประโยชน์ต่างๆที่กล่าวมาข้างต้นนะครับ.

งั้นมาดูภาพกรุ"วัตถุมงคล"ของหลวงพ่อรุ่นที่เข้าฝันบอก"ลุงสอน"กันว่า "ของที่พวกมึงทำกันดีๆทั้งนั้นไม่รู้จักเอาไปใช้กัน" (ขอยืมกระทู้"11 เมษา 39 วัดบ้านแคมีงานใหญ่"ของ คุณ nuttavude อ้างอิงถึงพิธี-คณาจารย์ที่ไปปลุกเสกนะครับ)
http://www.watkositaram.com/forum/index.php?topic=159.0

ถ้ารัก-เคารพหลวงพ่อ ผมว่าของอะไรๆของท่านนำไปห้อยก็แคล้วคลาดครับ เช่น"ป้ายชื่อวัด"(ตามภาพ) นี่เป็นต้น แขวนแล้วแทง-ฟันไม่เข้าครับผมยืนยัน ฮ่า :D
(ผมว่าจะขอท่านที่วัดมาเลี่ยมห้อยคอ แต่มาคิดๆดู   ::)  แล้วช่างเลี่ยมคงไม่รับเลี่ยมให้แน่ๆ  :D)


I am a travellerman...."หลักธรรมคือแก่นสาร....ปาฎิหาริย์คือบารมี"

พอพูดถึง"แคล้วคลาด" ก็นึกได้เรื่องนึงครับกับ "หลังยันต์ปี39"  จากคำบอกเล่าของลุงๆที่นั่งคุยด้วย ว่ามีเด็กวัยรุ่นจากสุพรรณฯ. พาพวกกลับมาเช่าเหรียญหลังยันต์เพิ่มอีก 3-4 เหรียญ" เพราะไปมีเรื่องกันแล้ว "ไม่ได้กิน". (อันนี้แล้วแต่ท่านๆจะคิดเอานะครับ) และผมก็เช่ามาเพื่อฝากเพื่อนบางส่วน

กลับมาที่เรื่องของผมดีกว่าครับ...ว่าเกิดอะไรกับวันที่2 (19/09/07)...หลังจากเสร็จเงานและผมมีเวลาไปเสวนาและเก็บข้อมูลแล้วก็กลับมาวัดครับ...วันนี้ได้มีโอกาส"ทำวัตรเย็น"กับท่านๆที่วัด (เสนาะหูดีครับเวลาท่านสวดแต่ละบท)

หลังจากเสร็จกิจและได้สนทนากับท่านๆที่วัดเป็นเวลาพอสมควรก็เข้านอน...เพราะพรุ่งนี้ต้องไปเป็น"อารามบอย"เดินถือปิ่นโตช่วยท่าน
บิณฑบาตรตอนเช้า เพื่อให้คุ้มค่าข้าว  :D ประมาณสี่ทุ่มเห็นจะได้ก็สวดมนต์ตามปกติ เสร็จแล้วก็นอนก็ไม่ได้คิดอะไรรู้แต่ว่า"วันนี้วันพระ"เพราะเห็นพระจันทร์ สว่างดีเหลือเกิน...ปิดไฟได้ก็ล้มตัวลงนอน ทีนี้ตอนปิดไฟนี่ซิครับคุณเอ๋ย บรรยากาศมันช่างเงียบและมืดดีซะเหลือเกิน จะมีแต่ก็แสงไรๆของพระจันทร์ที่รอดเงาไม้ลงมาได้นิดหน่อย แต่ก็ยังมืดอยู่ดีหละ จะได้ยินก็เสียงริ่งหรีดเรไรร้องระงมไปหมด... :'(
(อ้อ..ลืมบอกไปสำหรับท่านที่ไม่เคยไปครับเรือนนอน หรือ"กุฏิ"ที่ว่านี้อยู่ด้านหลังอาคารสถูปของหลวงพ่อครับ")



I am a travellerman...Destination anywhere.

รออ่านต่อครับ   :)

รอฟังต่อเหมือนกันครับ
ที่ประจำตำเเหน่งของผม ความจริง พระครูบอกให้ไปนอนตรงกลางศาลา เลยโลงเเก้วหลวงพ่อไปอีก ผมบอกมันหนาว ขอมุมนี้ดีกว่า อากาศกำลังดีครับ ;D

มาปูเสื่อรอชมด้วยคนครับ ขอบคุณครับสำหรับเรื่องราวดีๆที่นำมาฝาก...



แหม...อันนี้โดนใจครับ ของปี 39 นี่ก็ดีมากๆนะครับ ยืนยันด้วยคน ได้ทำบุญกับวัดด้วยครับ  ;)

ยังไม่ทราบเลยครับ อยากฟังครับ

ดีเลยครับคุณ"หนุ่มทิพย์"ช่วยผม(เล่า)อีกแรง  ;) คือทีแรกผมเล่าให้"พี่เครา"งามแกฟังเรื่องนี้ที่ผมได้รับ"บอกเล่าจากหลายๆท่านในพื้นที่" เพราะเป็นข่าวแต่ช่วงนั้นผมอยูไกลความเจริญไปหน่อยเลยตกข่าว...เลยกะว่าเช็คข่าวจากหลายๆที่ก่อนค่อยนำเสนอแต่อีกใจก็กลัว"พวกนักธุรกิจ"นำข้อมูลไปหากินและถ้าคุณหนุ่มทิพย์มีภาพ-ข่าวที่ลงช่วยเก็บไว้หน่อยนะครับเพราะพระครูรักษ์ท่านอยากได้เอาไว้เป็น"จดหมายเหตุ" :)

น่าจะมีการปิดข่าวด้วยหรือเปล่าครับ เพราะจะไปกระทบกระ้ทือนกับบางอย่างที่้กำลังมีกระเเสเเรงในช่วงนี้ เดี็ยวนักลงทุนจะขาดทุนกัน เเล้วอีกอย่าง เดี็ยวก็จะมีการฉวยโอกาสกันด้วยครับ

นั่นซิครับพี่...แต่ผมว่ายังไงก็"มีมูล"เพราะได้ฟังหลายปากเหลือเกินครับในพื้นที่  :)

  ที่ว่า"หนาว"นะ "หนาวอะไรครับพี่"  :D

คนเดียวกลางศาลาใหญ่ มืดสนิท บาีงครั้งเเมวมาร้องกวนดึกๆ
ก็เลยหนาวเป็นธรรมดาน่ะครับ ;D ;D

   :D ลงภาพบรรยากาศให้ชมเพลินๆครับ... ศิษย์รุ่นก่อนๆกับ"ลายสักย์หลวงพ่อ", ศิษย์รุ่นน้องอ้าย(พี่)ธง "เสือดำ" (ซื้อไก่ย่างเซ่นเจ้าถิ่นทุ๊กวันที่มีขาย  :D), กระท่อมน้อย(คอยรัก)กลางนา  ;)

สนุกมากครับ  เอาอีกๆๆๆๆๆ

กำลังลุ้นต่อเลย อย่าลืมเล่าต่อนะครับชอบจัง

ชอบจริง ๆ เลยครับ  ;)

ลายสักเสือสวยมาก ส่วนอีกตัวเเบบหนุมาน หลวงพ่อวาดเเบบไว้ เขียนว่า พญาพาลี ครับ :)

ลายสักหลวงพ่อสวยครับ ขอบคุณมากครับพี่

สนุกครับ ผมยังไม่เคยไปวัดหลวงพ่อเลย คิดว่ายังไงต้องไปแน่นอน

ขอบคุณทุกๆท่านที่รอติดตามครับ...รบกวนรอคุณ"หนุ่มทิพย์"แกตอบรับก่อนครับว่าจะเสนอเกร็ดนี้ให้ฟังหรือเปล่า..ครับ

พูดถึง"พ่อค้าหรือนักธุรกิจ" แล้วแต่จะเรียกกัน ผมก็มีเกร็ดเล็กๆของของ"พ่อค้า"ขายของเร่คนนี้ให้ฟัง...คือพี่คนนี้แกขาย"ไส้กรอกเม็ด" (จะใช่ที่เรียกว่าไส้กรอกอิสานหรือเปล่าไม่แน่ใจแต่ผมเรียก "ลูกประคำ"  :D ) ดูๆไปก็ไม่เห็นมีอะไรแปลกใช่มั๊ยครับ...แต่สะดุดตาใน"มุมมอง"ของผมและการบอกเล่าของแกคือ "ชั้นที่แกไว้ห้อยไส้กรอกที่ยังไม่ย่าง" นั่นหละครับ.  ผม(แกล้ง)ถามแกว่า"พี่เอาผ้าพลาสติคคลุมทำไม" แกว่า "กันฝุ่นครับเวลาผมขับรถ อีกอย่าง ลูกค้าจะได้รู้สึกไม่รังเกียจที่ผมห้อยเปลือยๆเวลาเค้าซื้อจะได้มั่นใจครับ.

ชอบครับ..กับวิธีคิด-ความรับผิดชอบต่อคนอื่นของคนที่บางคน(หรือหลายๆคน)มองเป็นแค่"พ่อค้าเร่" ได้ใจจริงๆครับ และแกเล่าอีกว่า "ผมจะขายไม่มากเพื่อหวังกำไรมากๆเอาแค่เห็นว่าหมดเท่าทุกวันที่ขายเพราะถ้าเหลือแล้วเอามาย่างให้ลูกค้าถึงเขาไม่รู้แต่ผมรู้และไม่สบายใจ" อืม... และอีกอย่างผมแอบเห็นกล่องtopperware แบบมีฝาปิดขนาดใหญ่พอสมควรแกเอาไว้เก็บที่แกย่างเพื่อเก็บความร้อนไว้...แม้แต่เวลาหยิบผักแกล้มแกก็ใช้วิธี"ปลิ้นถุงสวมมือหยิบแล้วม้วนกลับ" เพื่อไม่ให้มือสัมผัสของกินโดยตรง...   เล่าสู่กันฟังครับ

I am a travellerman..."Responsibility is from your mind"

เรื่องนี้เกิดเมื่อเดือนที่แล้ว....ตุเล้ง ตุเล้งๆ
เพื่อนรุ่นพี่ในที่ทำงาน แกชื่อดุ๊ค แต่ที่บ้านเรียกอีกชื่อหนึ่ง(ขอไม่เอ่ย) หูแกไม่ค่อยดี มาเสียตอนไปรบที่ร่มเกล้า(ปืนใหญ่) แกเล่าให้ฟังว่า ทั้งเนื้อทั้งตัวแกได้หนุมานจากหลวงพ่อมาอย่างเดียว(ลายสัก) จนน้าเขยแกเห็นว่าจะไปรบ ก็เลยให้เหรียญหนุมานมาห้อยอีกเหรียญนึง  (พี่ดุ๊คคนนี้ เคยเดินตามหลังหลวงพ่อบิณฑบาตรมาแล้ว)
ขอคั่นฉาก ตอนที่แกไปสักมาหน่อย คือประมาณปี 19 แกกำลังจะจบมัธยม แกเห็นเพื่อนไปสักกันมาเจ๋งๆ แกจะเอาบ้าง ก็วิ่งไปหาหลวงพ่อ บอกจะเอาหนุมาน สักหมึก หลวงพ่อไม่ยอม บอกเดี๋ยวแม่เอ็งมาด่าข้า แต่ก็ยอมสักให้(ไม่แน่ใจว่าลงเข็มเองหรือเปล่า เพราะถามแกไม่ค่อยรู้เรื่อง..หูตึง) หลวงพ่อบอกให้ไปทำให้ตัวชาก่อน แต่แปลความหมายได้ว่า ไปกินเหล้ามา...
พอเมาได้ที่ (เหล้าขาว) ก็โดนจับสักกลางหลัง มีคนจับสองข้าง สักไปได้สักพัก ก็หันมาถามน้า “น้าๆ..ใกล้เสร็จยัง” น้าที่จับอยู่ก็บอกว่า “เออ...เหลือแต่หาง”
สักพัก “น้าๆ..ใกล้เสร็จยัง...”
“เออ...เหลือแต่เล็บ”
สุดท้ายขอกระจกมาส่องดู เพิ่งได้หัวกับแขน จากนั้นฤทธิ์เหล้าขาว ก็ทำให้หลับ(หรือสลบก็ไม่รู้) พอสักเสร็จหลวงพ่อก็เป่าให้พ่วงนึง ก็ลุกขึ้นไปเตะบอลต่อได้
อะ..มาต่อ
หลังเกิดเหตุได้หนึ่งหรือสองอาทิตย์ พี่ดุ๊คก็กลับไปบ้าน ถามหาพระตามกระแส เพราะที่วัดคังคาวกำลังทำพระตามกระแสอยู่ น้าเขยก็ด่าให้ “เอ็งตกข่าวหรือไง” แล้วก็เล่าว่า.....
เพื่อนพี่ดุ๊คที่วิ่งมาด้วยกัน(ตอนเด็ก) ห้อยเหรียญหลวงพ่อกวยหลังยันต์อยู่องค์เดียว กินเหล้ากับเครือ(ญาติ)ที่มาจากกรุงเทพฯ ที่เกิดเหตุเป็นบ้านของเครือ พอเมาได้ที่ก็ควักพระตามกระแสออกมา แล้วก็อวดใหญ่เลย ว่าเป็นรุ่นดัง รุ่นนี้อภินิหารเยอะ แล้วก็ถามเครือที่ห้อยหลวงพ่อกวย ว่าเอ็งมีไหม ญาติก็ว่ามีแต่หลวงพ่อกวยองค์เดียว “ไม่ดังแต่เค้าว่ายิงไม่ออก”
พอคุยข่มกันได้ที่ เจ้าของบ้านเจ้าของพระรุ่นดังก็เลยท้ายิง ลุกไปหยิบปืนมาขอยิงก่อนสองนัด เครือรับท้า ก็เลยส่องกันเลยกลางวง แชะ แชะ ใจเสีย แต่ไม่ถอดใจ ยื่นปืนให้เครือลองบ้าง เครือที่ห้อยหลังยันต์ไม่ต้องเล็ง ปัง....ติดคุก
คืนที่นอนในคุก ก็ฝันเห็นหลวงพ่อกวย เดินมาหา “เออ..กูจะช่วยมึง”
ตัวรวจเจ้าของคดีรู้เข้าก็คิดจะช่วย ก็ศิยษ์หลวงพ่อกวยเหมือนกัน เห็นว่าอยู่ที่โรงพักอาทิตย์นึงมั้ง ก็ออกมาแล้ว
รีบเขียน จะรีบไปรับเมีย ไว้มาเติมอรรถรสทีหลัง ไว้เจอกันงานกฐิน
ขอให้ศิยษ์หลวงพ่อรวยทุกคน

ขอบคุณคุณหนุ่มมากครับ ขอจะบอกสถาีนที่เกิดเหตุได้ไหม ที่ว่าลงหนังสือพิมพ์จริงหรือเปล่าครับ :)

รวบรัดแต่"ชัดเจน" ขอบคุณคร๊าบพี่...อันนี้ก็ไม่กล้ารบกวนแล้วครับ  ;D

สนุกดีมากๆเลยครับได้อรรถรสครบถ้วนทั่วกระบวนความจริงๆ

กระทู้นี้มีเรื่องเด็ดๆให้อ่านดีจัง   ติดตามต่อน่ะครับ  ขอบคุณครับ :D

     ขอบคุณครับ จริงๆเรื่องนี้สนุก แต่รีบเขียนเพราะจะไปรับเมีย ถ้าเมียโกรธจะไม่สนุก และเมียอาจติดคุกเพราะหวังเงินประกัน!
     เรื่องพี่ดุ๊คก็มีอีกเยอะ แต่ละเรื่องฮาๆทั้งนั้น เป็นคนจริง สู้คน ไม่กลัวใคร ใครท้าแกหน้าบ้าน แกมองๆแล้วก็เฉยๆ (แกไม่ได้ยิน/หูตึง) แต่กลัวเมียน้อยกว่าผม

     ผมรู้จักแกมา5 ปี ถึงได้รู้ว่าแกศิยษ์หลวงพ่อกวย ถ้าแก แกก็เฉยๆ บอกว่าไม่รู้ว่าหลวงพ่อดัง เห็นสมัยนั้นไม่ค่อยมีรถวิ่งเข้ามา มาเยอะก็ตอนหลวงพ่อเสียแล้ว ส่วนแกก็ตามวัยรุ่น ต้องพกตะกรุด ไม่ห้อยพระ ไม่เท่ห์ ก็เลยไม่ได้อะไรกับเขา ส่วนเหรียญหนุมานเนื้ออัลปากา ที่ห้อยอยู่ก็ได้มาห้าเหรียญ เหรียญละ100 หลวงพ่อเดินลัดทุ่งมา ใครมีกะปิ หอม น้ำปลา เครื่องครัวก็เอามาแลกกับเนื้อหลังยันต์ พี่ดุ๊คเล่าว่าเห็นในย่ามหลวงพ่อ แบงค์ร้อยมีเป็นพัน ตอนนี้หนึ่งในห้า ก็มาอยู่ที่ผม แต่สภาพสึกจนส่องแล้วส่องอีกถึงหาตำหนิเจอ

     เรื่อง"หลวงพ่อกวย"ติดคุก หาที่มาไม่ยากครับ ลองไปค้นที่สถานีตำรวจดู ว่าช่วงสามเดือนนี้ มีคดียิงกันตายหรือไม่ คดียังไม่สิ้นสุด แต่ผมมองว่า 1.เจ้าของปืนกับเจ้าของบ้านและคนตาย เป็นคนเดียวกัน 2.ปืนมีการยิงไปก่อนหน้าสองนัดแต่ไม่ออก 3.เครือญาติกัน
............
ปล.ผมยังไม่แก่ครับ แล้วก็เรียกทิพย์เฉยๆได้ครับ อย่าเรียกหนุ่ม(มันเขิน) เรียกหนุ่มทิพย์ ดีที่สุดครับ..อิอิ

กระทู้นี้มีหลายรสชาติ หลวงพ่อท่านก็เมตตากับศิษย์จริงๆ
จะรอชมต่อครับ ขอบคุณพี่หนุ่มทิพย์ครับที่มาเสริม

ฮ่า  :D อันนี้ก็ตัวใครตัวมันนะครับ..เผอิญผมยังหัวเดียวกระเทียมลีบเลยยังไม่มีภาวะการณ์แบบนั้น...



ใช่ครับ...จริงๆผม(ก็)อยากจะเล่าให้ฟังอีกเรื่องเหมือนกันตามที่ได้รับการบอกเล่า(และมีตัวตน)แต่กลัวจะกลายเป็นข้อมูลไปปั่นราคา"ของ" ของหลวงพ่อจนลูกศิษย์ท่านอื่นๆและผู้ที่ศรัทธาหลวงพ่อจะหามาบูชาไม่ได้...และ"ผิดจุดประสงค์หลัก"ของผมที่เปิดกระทู้นี้ขึ้นมาเพื่อถ่ายทอดข้อมูลในอีกมุมมองเพื่อให้ทุกท่านที่ศรัทธาในหลวงพ่อท่านได้เห็นว่า"ท่านก็ไม่ได้มี(ของ)ดีแค่นั้นครับ. (แต่จะพยายามแทรกไว้เป็นยาดำเป็นระยะๆครับ  ;)) กราบนมัสการหลวงพ่อด้วย"จิตเคารพ"

I am a travellerman..."จะแน่วแน่แก้ไขในสิ่งผิด...จะรักชาติจนชีวิตเป็นผุยผง...จะยอมตายหมายให้เกียรติดำรงค์...จะปิดทองหลังองค์พระปฏิมา."

 :D  เกรงใจคุณหนุ่มทิพย์จริงๆ   เอาไว้เหตุการณ์สงบแล้วมาเล่าใหม่น่ะครับ  :D

กลับมาที่เรื่องเล่าเช้านี้...เอ๊ย คืนนี้ดีกว่าครับ...
"หลังจากเสร็จกิจและได้สนทนากับท่านๆที่วัดเป็นเวลาพอสมควรก็เข้านอน..." ผล่อยหลับไปนานเท่าไหร่ไม่รู้..มาสะดุ้งตื่นอีกทีกลางดึกเพราะพ่อเจ้าประคุณดัน..โบ๋ววววว ทีนี้ซิครับจากที่ไม่คิดอะไรแต่ความเงียบมันดันให้คิด... ::) คิดที่ท่านที่วัดพูด... จะนอนได้หรื๊อห้องเนี๊ยะ  :'( อะนะ... แล้วมั๊นก็ดั๊นมาหอนคืนนี้ที่เป็นวันพระอีก ปกติผมชอบหมานะแต่ คืนนี้พ๊มเกลียดมั๊นนน...(ถึงได้บอกให้เตรียมหนังกะติ๊กไปด้วย) คือจิตคนเวลาไม่นิ่งนี่มันคิดไปเรื่อยเปื่อยจริงๆครับ.

ผมก็นอน(นิ่ง)ฟังเสียงต่างๆที่ร้องระงมไปทั่วปนกับเสียงหมาหอน พลางในใจก็สวดมนต์เท่าที่ช่วงนั้นจะคิดออกพร้อมกับนึกถึงหลวงพ่อ"เอาว๊ะ...พี่ๆบอกหลวงพ่อไม่เคยทิ้งลูกศิษย์นี่หว่า... :D" คิดๆๆๆ คิดวนอยู่นานหละครับแล้วก็นอนนิ่งอยู่อย่างงั้นนานเท่าไหร่ไม่รู้ และมีเสียงนึงที่ผมไม่เข้าใจว่าทำไมถึงได้ดังนัก(ดังขนาดก้องในหู) "น้ำหยด"ครับ. หลายคนอาจจะบอกว่า"ไรฟ๊ะ...แค่น้ำหยด" นั่นดิครับแต่อาจเป็นเพราะจิตเราไม่นิ่งและบรรยากาศด้วยมั๊งครับ...ตัวเย็น-ขนลุกไปหมด (ในใจนึกพลาง..สาธุหลวงพ่ออย่ามา"ลองใจ"พ๊มเล๊ย  :D ) เลยพยายามสงบจิต-ใจท่อง พุทโธ...พุทโธ...พุทโธ๊ เอ๊ย พุทโธกำหนดลมหายใจ(ซึ่งหายใจไม่เป็นขบวนนัก  ;D) จนหลับไป...

แต่ก่อนนี่ผมก็ทำงานที่ต้องเดินทางบ่อยเหมือนกันนะ...เจอก็เคยมาบ้างก็ไม่ค่อยกลัวอะไรเท่าไหร่เพราะคิดว่าเรามาดี. ไปนอนที่ไหนก็จะบอกกล่าวเจ้าที่-เจ้าทางก่อนทุกครั้งแต่ครั้งนี้สงสัยไม่นิ่งพอ... :D

พอพูดถึง"นอนต่างที่, เจ้าที่-เจ้าทาง" ก็พาทำให้นึกถึงตอนที่ผมทำทัวร์"ซีแคนู" แถวจังหวัดทางใต้...มีครั้งนึงพาลูกค้าพี่มาInspection โปรแกรมของบริษัทฯ.ที่ทำอยู่ ไปนอนค้างคืนตามเกาะ-แก่งต่างๆ ในโปรแกรม แล้ว"เจอ"ครับ...กับลูกค้าที่ไปด้วย. ไว้จะเล่าสู่กันฟังครับ..คืนนี้ขออนุญาตงีบก่อน.. :D  "ขอหลวงพ่อคุ้มครองทุกท่าน"           (รวมทั้งผมด้วย  ;D)

ขอบคุณครับ เห็นมีคนชอบอ่าน ก็ดีใจ จะได้มาเล่าให้ฟังเรื่อยๆ แต่ผมขึ้นกระทู้ใหม่ไม่เป็น (อายอยู่)
     
     เรื่องเห็นผีนอกสถานที่นี่น่ากลัวนะครับ ยิ่งเราไม่รู้ด้วยว่าสวิทส์ไฟอยู่ตรงไหน ผมก็เคยเจอนอกสถานที่ แต่ผีมันก็โง๊โง่ หลอกไม่เป็น ผมก็ไม่รู้ว่าเป็นผี พลางนึกรำคาญให้อีก มารู้ว่าเป็นผีก็ตอนเช้า เพราะคนที่นอนข้างๆก็เจอเหมือนกัน สรุปว่าผีมันหลอกเราฟรี เราไม่กลัว ผีมันโง๊โง่ (ไว้จะเล่าให้ฟังทีหลังครับ)

     ส่วนเรื่องเจอผีนอกสถานที่นี่ พ่อผมเคยสอนไว้ อย่าเพิ่งวิ่ง เดี๋ยวเสียฟอร์ม เพราะบางทีมันอาจจะไม่ใช่ผี ให้ใช้วิธีเดินเข้าไปใกล้ๆ ดูให้ชัดๆ ว่าใช่ผีจริงหรือเปล่า ถ้าใช้จะวิ่งหรือจะคุยด้วย ก็ไม่ผิดกติกา... ใครทำได้ มาเล่าให้ฟังบ้างนะครับ

จริงครับ...เรื่องอย่างงี้ไม่เจอไม่รู้แต่บางครั้งก็พยายามหาเหตุ-หาผลเพื่อลบล้างเหมือนกันเพื่อจะได้ไม่รู้สึกว่าเราพุ่งไปเชื่อโดยไม่วิเคราะห์บ้าง...พูดถึงเรื่องพรรณนี้ทำให้คิดถึงตอน "ซึนามิ" ซึ่งตอนนั้นผมยังดำน้ำอยู่ที่โน่น...หลังเหตุการณ์นั้นยังพาพี่ๆ-เพื่อนๆนักดำน้ำ(ทหาร-พลเรือน) ลงไปช่วยกู้ซาก-ผู้เสียชีวิตอยู่เลย...

ขอบคุณคุณหนุ่มทิพย์ที่มาเล่าให้ฟังครับ ได้ความรู้ดีๆเพิ่มอีกแล้ว ยังไงอย่าลืมมาเล่าต่อนะครับ



โอย...เป็นผมขอเผ่นก่อนล่ะครับ นี่จะให้เข้าไปดูใกล้ๆด้วย ม่ายอาวอ่า...นู๋กลัว... :'( :'(

เพิ่ง 2 วัน กะ 2 คืน น่ะครับ  ยังขาดอีก 3 วัน กะ 2 คืน ครับ  แหะแหะ  อยากอ่านต่อน่ะครับ :)

งั้นต่อเลยครับ...มารู้สึกตัวอีกทีเสียงนาฬิกาปลุก(ดูภาพประกอบ) เสียงดังระงม ถ้าท่านใดขี้เซ้าไม่ต้องกลัวครับรับประกันนาฬิกาปลุกชนิดนี้"ตรงเวลาเป๊ะตี 4 ทุ๊กวัน"  >:( ลุกมานั่งปรับสติทำโน่นทำนี่ได้พักใหญ่ก็จะได้ยินเสียงท่านๆที่วัดมารวมกันเพื่อ"ทำวัตรเช้า"ตอนประมาณตี 4.30 น.

หลังจากท่านทำวัตรเช้าเสร็จ"พอมองเห็นลายมือ"ก็จะทำกิจสงฆ์อื่นๆอาทิ กวาดลานวัด, ขนขยะ, เก็บกวาดบริเวณ (ถ้าสังเกตุบริเวณวัดและมณฑปหลวงพ่อจะสะอาดมาก) รวมทั้งเตรียม"บิณฑบาตร" โดยท่านจะแบ่งเป็นสายๆไป...ฮ่า  :D เดี๋ยวคอยชมต่อไปว่าจะเป็นไง...เด็กวัด(หน้าแก่)มาถือปิ่นโต   (ภาพบรรยากาศตอนเช้าๆ และท่านๆช่วยกัน          เก็บกวาดบริเวณวัด-มณฑปรูปปั้นหลวงพ่อ)

[/size][/color]

  ใช่ครับคุณ napadol...อย่างที่เราๆท่านๆทราบกันว่าสมัยก่อนวัดเป็นศูนย์รวมของชุมชน...ผู้เฒ่า-ผู้แก่, พ่อ-แม่เราจะหอบลูกจูงหลานมาวัดทำบุญตอนเช้าๆ แล้วท่านก็จะปล่อยให้เด็กๆเล่นกันที่ลาน(ดิน)วัด ส่วนท่านๆก็ขึ้นศาลาไปทำบุญฟังเทศน์-ฟังธรรม ส่วนพวกเราก็จะเล่นกันอยู่ข้างล่างแต่ก็จะได้ยินเสียงเทศน์"กรอกหู"อยู่ตลอดเวลา...ซึ่งตอนนี้ประโยชน์ของวัดถูกแปรเจตนาไปหมดแล้วโดยเฉพาะ"สังคมธุรกิจแบบสังคมเมือง"...อาจจะเป็นเพราะว่าเรา"ถูก"ครอบงำโดยวิถีแบบตะวันตกโดยที่เราไม่รู้ตัวหรือเปล่า...เขาสอนให้เราเป็นนักล่า...ล่าความสำเร็จต้องยืนแป้น ต้องการๆยอมรับมาก(เกิน)ไป...ทั้งๆที่สังคมบ้านเราเป็น"สังคมเกื้อกูล" ผมยังจำคำที่พูดกันได้ว่า "มีแกงหม้อเดียว(ถ้วยเดียว)กินกันได้ตั้งหลายบ้าน"


I am (juz) a travellerman..แค่คนเดินทาง...ผ่านมาเก็บเกี่ยวประสบการณ์เป็นหมายเหตุของชีวิต

กลับมาต่อที่เรื่องเลยครับ...หลังจากช่วยท่านเก็บ-กวาดลานวัดเรียบร้อยแล้วก็มาเตรียมตัวหิ้วปิ่นโต(สองหู)ตามท่านไปบิณฑบาตร โดยผมได้มีโอกาสช่วย"หลวงตาเชียร"และ"ท่านอาจารย์ดิ่ง" (สำหรับอาจารย์ดิ่งนี่ผมก็มีเกร็ดเล็กๆน้อยเรื่องท่านเหมือนกัน) โดยไปทาง"เกาะใต้" หรือ"ย้อนรอยหลวงพ่อ"...ตามคำบอกเล่าของผู้ใหญ่ท่านกรุณาบอกเล่าให้ฟัง (อืม...ดีจังเลยในใจนึกเหมือนเราได้ถือปิ่นโตย้อนเวลาตามท่าน)

ขอเล่าถึง"พระอาจารย์ดิ่ง" พระลูกวัดรูปนี้นิดนึงครับ ท่านเป็นพระที่เคยเดินธุดงค์และไปเรียนวิชากับพระอาจารย์ หลวงพ่อ วิจิตร แห่งวัดบ้านถ้ำ เขาหมื่นหาญกระเดื่องเดช(กระดูกดำ) ซึ่ง"หมื่นหาญ" ท่านนี้ก็คือ พ่อของนาง"บัวคลี่" ผู้เป็นตำนานที่ขุนแผนผ่าท้องเอาลูกมาทำกุมารทองนั่นเองครับ. พระอาจารย์ดิ่งท่านชอบสันโดด จึงมีกุฏิเล็กๆของท่านอยู่ด้านหลัง อาคารนอนรวม และอยู่หลัง อาคาร"ชุตินธโร" (กุฏิเก่าหลวงพ่อ)...
และท่านเองก็มีความรู้เรื่องสมุนไพรพอสมควร.  ท่านกรุณาเล่าให้ฟังว่าบางทีท่านก็จะชอบไป"ปริยัตร์"(เขียนผิดขออภัยครับ)ซึ่งท่านพระครู(เจ้าอาวาส)ท่านก็ชอบไปเหมือนกัน.

เอาหละ..ตามผมมาเลยครับ(ภาพประกอบ) เริ่มต้นแสงแรกของวันนี้ (20/09/2007)ลูกศิษย์จะตามพระอาจารย์โดยไม่ขี่ม้านิลมังกรนะคร้าบบ  :D

(ภาพประกอบ) ทุ่งนาแดนนี้ข้าเคยไถทำ..., Keep walking...

วิถีชาวบ้านที่นี่ยังเรียบง่ายครับคือตื่นแต่เช้าหุงข้าว-ทำกับข้าวเพื่อมานั่งรอใส่บาตรเพื่อเป็นมงคลแก่ชีวิตในการเริ่มวันใหม่. อีกทั้งยังเป็นมิตรและมีอัธยาศัยทักทายปราศรัยกับคนหน้าแปลกอย่างผม...หรือแกอาจจะ งงๆ ว่า"หมอนี่มันมายังไงหว่า?? :D)(อันนี้ก็ไม่ทราบเหมือนกันคร๊าบกระผม  ;D)

(ภาพประกอบ)พระอาจ๊านนน...รอด๊วย :D (วิ่งซิครับตามท่านไม่ค่อนทันนี่ขนาดใส่รองเท้านะ), กับข้าวครับที่ชาวบ้านนำมานั่งรอใส่บาตรจะเป้นกับข้าวง่ายๆแต่ขอโทษอร่อยครับ...คุณอาจจะหาทานไม่ได้ในกรุงเทพฯ.บางอย่าง อาทิเช่น น้ำพริก(เผา)โขรกเองใส่มะนาวเปียก จิ้มกับผักอะไรซักอย่างคล้ายๆยอดสะเดามีดอกขาวเล็กๆ แต่ไม่ขมครับโดยเอาไปดอง..อืมมมรสชาดลืมไม่ลงจริงๆ เอื๊อกกก..... :D (ต้องกลับไปอีกแน่นอน..ฮ่า)

I am a travellerman....A happiness never decreased by sharing.

นึกถึงตอนบวชพระ บิณฑบาตรนี่สุดยอดเลยนะครับ สำหรับทางลูกรัง วันแรกนี่ย่องอย่างกับหนามตำเลย เจ็บเท้ามากเลย

แต่ตอนบรรพชาเป็นสามเณรสมัยเล็ก ๆ 7 ขวบเอง กลับไม่เจ็บแฮะ หรือจำไม่ได้ก็ไม่รู้ ถึง 7 ขวบแต่ผมก็เป็นเณร 2 เดือนกว่าเหมือนกันนะครับ แฮ่ม  ;D (ปิดเทอมพอดี)

ขอบคุณทั้ง 2 ท่านครับที่ร่วมแจมประสบการณ์...ผมจะได้ไม่เหงา  :D...เกือบไปครับพี่เคราแต่เทแกงนี่วันแรกๆยังไม่รู้หลักเผลอเทชั้นบนเลย พอมาอีกที่นึงอ้าวนึกได้ก็ต้องรื้อชั้นล่างมาใส่ทีนี้พอท่านให้พรจบท่านก็ไปและซิครับหรือแต่"ลูกศิษย์" มัวแต่ใส่ปิ่นโตทีละชั้นๆจนป้าๆแอบแซวว่า"จะทัน(กิน)ท่านหรื๊อพ่อหนุ่ม"...แหะๆ  ;D (นี่แค่เริ่มต้นครับ...เดี๋ยวมีโจทย์ให้แก้อีก..ช๊อทต่อไปครับ)

จริงครับพี่โอ๋...นึกถึงตอนนั้นแล้วเข้าใจเลยครับตอนที่"พระพุทธองค์"ท่านบำเพ็ญทุกข์กริยาเพื่อบรรลุนั้นทรมานกว่านี้มากมายหลายเท่า...

อ่านไปดูไป คิดถึงอากาศยามเช้า ยิ่งเดินไปตามทุ่ง ไอน้ำค้าง ไอดินกลิ่นต้นข้าว ต้นหญ้า ทำให้สดชื่นดีจริง

ผมชอบวิถีชีวิตเเบบนี้ เช้าๆ เด็กๆอาบน้ำ เเต่งตัว มาตักบาตรกันก่อนไปโรงเรียน เป็นภาพที่หาดูไม่ค่อยได้เเล้วในสังคมปัจจุบันบ้านเรา

ตอนที่เคยเดินหิ้วปิ่นโต ไปบ้านไหนเขาก็มอง เด็กวัดคงเเปลกหน้า เเถมใส่เเว่นตาอีกต่างหาก  ยิ่งพวกหมานี่ สงสัยผิดกลิ่นขนาดหนัก ไปบ้านไหน รีบต้อนรับทันที ;D

เป็นกระทู้สนุกมาก อยากลองเป็นเด็กวัดมั่งจัง
มาเล่าต่อนะ

มีพระฝรั่งด้วย  :o

ติดตามทุกตอนเลย  ร่วมแจมกันเยอะยิ่งสนุกน่าสนใจมาก  หลากหลายดีครับ  กระทู้นี้เด็ดมากครับ

พระฝรั่ง เพื่อนผมน่ะครับคุณโต อยากบวช เลยส่งมาบวชวัดสายหลวงพ่อชา ที่ระยอง ผมบอกเเกว่าจะไปวัดหลวงพ่อกวย อยากมาด้วย มาเจอตาหล่อน เกิดศรัทธา ถอดจีวรให้สักเลย เอาหนุมานด้วย ไปอยู่วัดหลวงพ่อ เช้าๆเลยให้บิณฑบาตรกับหลวงน้ายังค์ซะเลยครับ  :)

เข้ามาอ่านครับ  น่าติดตามครับ

ขอบคุณทุกความเห็นต่อกระทู้นะครับ...เห็นเพื่อนพี่ณรงศักดิ์แล้วรู้สึกดีจังเลยครับที่เห็นคนบ้านอื่น-เมืองอื่นมีความเลื่อมใสใน"บวรพุทธศาสนา"ของเราและมาบวชเพื่อศึกษาพระธรรม...พูดถึง"คนบ้านอื่น-เมืองอื่น"ขอเรียกง่ายๆว่า"คนต่างชาติ"ก็แล้วกันครับ...ง่ายดี  :)  คนต่างชาติส่วนนึง(ที่ผมเห็นมานะครับ)เวลาที่เขาจะไปประเทศไหนซักประเทศเขาจะศึกษาหาข้อมูลที่ๆจะไปนั้นก่อน...เพื่อให้รู้ถึงพื้นฐานของคน-ประเทศนั้นๆ,  เพื่อน American ผมคนนึงดำน้ำด้วยกันมีแฟนคนไทยเขาถึงขนาดซื้อหนังสือเกี่ยวกับ"ปรัชญาในพุทธศาสนาและการกำเนิดเกิดก่อ"มาอ่านเลยครับผมเห็นแล้วได้แต่ยิ้ม  :) ต่างจาก"คนบ้านเรา" ที่ตั้งหน้าตั้งตาสนใจแต่เรื่องเที่ยว-ซื้อของแล้วก็แพ็คกระเป๋ากันอย่างเดียว. พอแล้วครับพูดไปเดี๋ยวจะหาว่า"ไม่รักพวกพ้องและผองเพื่อน"  :-X พอดีผมมัน"คนมากเรื่อง"(เล่า)ครับ...






I am a (Nationalist) travellerman...."The last Patriot"

มาต่อที่"วิถีอารามบอย"ดีกว่าครับ....  อันนี้ยืนยันครับ... โจทย์ของเด็กวัด(อย่างพ๊ม) >:( (ตามภาพ)1"ดูโจทย์พ๋มดิเพ่...กี่ตัว"ฮึๆ โดยเฉพาะ"อ้ายแดงบึ๊ก"(ผมเรียกมันเองหละก็เพ่ๆดูกล้ามช่วงอกมันเด๊นี่มันหุ่นน้องๆPittbull ชั๊ดๆ) แล้วมีทุ๊กบ้านๆละ 2 ตัว 3 ตัวแล้วแต่อัธยาศัยเจ้าของ(บ้าน)จะกรุณาปล่อยมาหาพ๋ม มันจะคอยเดินตามหลังให้เสียวน่องเล่น  :D  แล้วมันนะไม่สนใจพระอาจารย์ผมเลย...เห็นผมเท่านั้นหละกรูกัน(เข้า)มาๆ เหอๆ ทำไรก็ไม่ได้ได้แต่เดินถอยหลังพลางนึกในใจ"อย่านะเฟ๊ย...กรูสู้(คน)นะว๊อย(ม่ายช่ายมึ๊งง)" แล้วพาลให้นึกคำหลวงพ่อว่า"แค่หมายังกลัว..." (โธ๊...พระเดชพระคุณหลวงพ่อคร๊าบบ)  2. รูปนี้รีบถ่าย...มือนึงก็ถือปิ่นโตสองเถา(เถาละ2หู-แถวไม่รู้เรียกถูกหรือเปล่า?  ;D) 3. บางบ้านมันวิ่งมาก่อนเจ้าของบ้านอีก...แล้วดูท่าพี่แกจ้องดิ..กะว่าใส่เต็มที่เลยนะนั๊นนะ :o 4. ส่วนเจ้านี่"ลูกไล่"ผมเจ้า"ดำปิ๊ด" ให้ข้าวกินเพราะไม่ทันพวกตัวใหญ่ๆ

เนี๊ยะครับ"วิถีไทย"แท้ๆอย่างที่คุณพี่ณรงคศักดิ์บอก"เด็กๆตื่นแต่เช้ามาคอยใส่บาตรกับพ่อแม่-ไปทำงาน-เรียนหนังสือ"...หนึ่งภาพแทนพันคำพูด...1. ทุ่งนาเขียวขจี ดูแล้วสะบายตา (แต่ชาวนาลำบากใจราคาข้าว..เฮ้อ.. :-[) 2. สาวน้อยนี่น่ารักมากครับเห็นทุ๊กวันตื่นมาใส่บาตรกับคุณยาย"ทุกเช้า" ใส่บาตรเสร็จยายบอกให้"(สา)ธุ๊พระซิลูก..แก(สา)ธุ๊ซ๊ะหัวแทบขมำ  :D น่ารักดีครับ" นี่หละครับ"พื้นฐาน-ภูมิต้านทาน"ที่ดีของสังคมไทยที่ในเมือง(แทบจะ)ไม่มี



I am a travellerman...Yes I am.

เบรคอารมณ์ดู"ดอกไม้บ้านนา" บ้างดีกว่า... :) อ้อ..ลืมบอกไปครับว่าวันนี้(20/09/2007)เป็นวันพฤหัสที่ผมถือฤกษ์เป็น"วันครู" เพื่อปวรนาตัวเป็นศิษย์กับหลวงพ่ออย่างที่ได้ตั้งใจไว้..คิดแล้วหัวใจพองโต  ;D (อย่าเพิ่งเบื่อก่อนนะครับ..)

รักกระทู้นี้จริงๆ ขอบอก ;D
จริงอย่างที่คุณtravellermanไ้ด้กล่าวไว้ คนต่างชาติที่มาบ้านเรา อย่างชาติพัฒนาที่มาจากตะวันตก ก่อนมาเค้าจะศึกษาหาข้อมูล วิถีชีวิต ปรัชญา ความเชื่อ วัฒนธรรมของคนชาตินั้นก่อน เพื่อเป็นข้อมูลพิ้นฐานก่อนเดินทาง
หลายๆสิ่งที่คนพวกนี้ นำกลับไปบ้านเขาเเละเอาไปเป็นข้อมูล กลับเป็นหลายๆสิ่งที่บ้านเราพากันมองข้าม เเละกำลังจะถูกลืม

ผมไมู่้รู้ว่าคนไทยสักกี่คนที่ไปเที่ยวต่างประเทศ โดยเฉพาะกลุ่มประเทศพัฒนาทางตะวันตกหรือทางอเมริกา ไม่รู้ว่าได้เก็บเกี่ยวอะไรมาจากประเทศเหล่านี้บ้าง นอกจากการชอปปิ้ง ซื้อสินค้ามีชื่อ ราคาเเพง
ในขณะที่คนจากประเทศดังกล่าวกลับมาหาของดีราคาุถูกจากบ้านเรา ของที่คนบ้านเรา หลงลืม หรือมองข้าม โดยเฉพาะวัยรุ่นไทยในยุคปัจจุบัน
กลุ่มเป้าหมายของคนในบ้านเรา ส่วนใหญ่ มีเเต่โซนอย่างว่า กลุ่มยุโรปตะวันตก กลุ่มอเมริกา ซึ่งประเทศเหล่านี้ จะหาข้อมูลไปทั่วโลก โดยเฉพาะในกลุ่มประเทศกำลังหรือด้อยพัฒนา ทำให้พวกเขาำได้เปรียบในเชิงข้อมูลทุกๆด้าน การเรียนรู้ในหลายๆโลก ทำให้พวกนี้หูตากว้างกว่ามาก
โม้เพลินไปบ้าง รอฟังเจ้าของกระทู้มาเล่าต่อดีกว่าครับ

คนไทยที่บอกว่าเป็นชาวพุทธ ก็เป็นชาวพุทธแค่ในทะเบียนครับ ไม่ได้เข้าวัดฟังธรรมอะไรเลย
น่าสงสารที่ได้เกิดมาในแดนสยาม ที่มีพระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรือง แต่ไม่เห็นคุณค่า
ทุกวันนี้กลายเป็นว่าฝรั่งชาติตะวันตก กับให้ความสนใจในวัฒนธรรม ความเชื่อ ศาสนามากกว่าคนไทย
ที่เป็นเจ้าของเสียอีก ถ้ายังเป็นแบบนี้ อีกไม่นานศาสนาพุทธคงเสื่อมจากบ้านเราอย่างแน่นอน
ผมชอบจังเลยครับ ฟังพี่เล่าแล้วมีภาพประกอบ แบบนี้รู้สึกสบายใจบอกไม่ถูกครับ :D

 ขอบคุณและยินดีครับ...ที่จะช่วยเป็นหนึ่งใน"คนเล่าเรื่อง"เพื่อเป็นข้อมูล(อีกด้าน)แก่เพื่อนๆพี่ๆน้องๆที่(จะ)เข้ามาร่วมเป็น"ครอบครัว-ลูกศิษย์"หลวงพ่อด้วยกัน. ขอบคุณครับ...ที่พี่น้อง..และผองเพื่อนเข้ามาร่วมแจมในกระทู้.. :D

งั้นมาต่อเลยครับ..ว่าเหตุการณ์จะเป็นเช่นไรเมื่อ"อารามบอย"เจอกะเจ้าถิ่น... :D....เช้าวันแรกก็เจอโจทย์ซ๊ะแล๊ว...(แล้วพรุ่งนี้จะเป็นไงฟ๊ะเนี๊ยะ  ???) หลังจากกลับมาวัดแล้วท่านก็จะมาฉันรวมกันที่โรงนอนใหญ่(กุฏิรวม) เป็นที่ๆเดียวกับท่านมาทำวัดหละครับ..(ตามภาพ) พอฉันเสร็จท่านก็จะโปรดสัตว์-ให้ศีลให้พรก็เป็นโอกาสดีที่ผมจะได้กรวดน้ำไปด้วย  ;D




I am a travellerman...teller

และแล้วก็ถึงเวลาที่"รอคอย"ครับ...ของศิษย์(จะ)มีครู(ซะที)  ;D ด้วยความเมตตาของท่านโจ(หลวงพี่) อุตส่าห์ทำชุดไหว้ครูให้ผม...ขอกราบนมัสการมา ณ.ที่นี้ ด้วยขอรับ ซึ่งประกอบด้วยธูปแพ-เทียนแพ, หมากพลู, บุหรี่ และอื่นๆจำไม่หมดครับดูรูปเลยละกัน... :o 1-2. ชุดไหว้ , 3. (รอ)ฤกษ์ดี ที่ 09.09 น.,  4. เบื้องหลัง(อ้าย)ทิด"ศิษย์มีครู"...ชื่อตามที่พี่(ปีศาจ)แดงของผมเรียก... ;D 



I am a travellerman...."Desire is  the starting point of all Achievement"

พอบอกกล่าวหลวงพ่อเสร็จ...จากนั้นก็ทำการ"ลอดโรง"ซ๊ะ 3 รอบเพื่อเป็นมงคลแก่ตัว (บรรยายภาพ) 1. หุ่นขี้ผึ้งหลวงพ่อหน้าโรงแก้วบรรจุสรีระท่านดูเข้มขลังเหมือนท่านมองอยู่ตลอดเวลา...(เนี๊ยะหรือเปล่าที่พี่ณรงศักดิ์ถึงไม่เลือกทีจะนอนด้านนี้  ;D ) 2. โรงแก้วที่บรรจุร่างที่ท่านนอน.  "หลังวันที่4 พ.ย. นี้หลังจากที่ย้ายท่านเข้าสู่มณฑปหลังใหม่ก็จะรอดไม่ได้อีกแล้วครับ"..เพราะฉะนั้นถ้าท่านใดต้องการรอดก็รีบๆหาโอกาสมานะครับและจะได้เช่าวัตถุมงคลของดีราคาถูกไปบูชากันด้วย (ทั้งสบายใจและได้บุญครับ..ฟันธ๊ง  :D). 3. เบื้องหน้า(อ้าย)ทิด..."ศิษย์หมาดๆ"ครับ  ;D "อย่าประมาทขาดสติ...ศิษย์มีหลักเหมือนพยัคฆ์มีเขี้ยว...ศิษย์มีครูเหมือนงูมีพิษ...ปัจจามิตรพินาศสูญ"



I am a travellerman..."Everydog will have his Day"

ดีนะครับ ได้ขึ้นครูกับหลวงพ่ออย่างถูกต้อง อย่างนี้หลวงพ่อไม่ทิ้งเเน่ ขนาดคล้องพระท่าน นึกถึงท่าน ท่านยังไม่ทิ้ง บูชาครูเป็นศิษย์ เป็นลูกหลวงพ่ออย่างนี้ สบายใจไปร้อยเเปดครับ
ที่นอนของผม ด้า่นนี้ เเต่ไกลออกมาอีก ก็กลางๆศาลาเลย มันกว้างมาก ทำให้ว้าเหว่เเละหนาวน่ะครับ ;D

ท่านรองเจ้าอาวาสก็เคยบอกครับว่านอนใกล้ๆหลวงพ่อก็ได้..แต่ผมไปกับแฟนเลยไม่สะดวก.....ความจริงผมมีความตั้งใจไว้ว่าถ้าอะไรหลายๆอย่างพร้อมก็จะลางาน 3 เดือนมาบวชถวายหลวงพ่ออยู่รับใช้ใกล้ชิตหลวงพ่อซัก 1 พรรษา..... :)เชิญครับใครที่ยังไม่ได้ลอดโลงแก้วหลวงพ่อรีบหน่อยนะครับ....นับถอยหลังอีกไม่ถึงเดือน....พลาดแล้วจะเสียใจนะครับ....เพราะต่อไปคงจะไม่เปิดให้ลอดอีกแล้วเห็นท่านรองเจ้าอาวาสว่าครับ.....ฟ้าวๆแนเด้อ...

ขอคั่นรายการด้วยภาพสวยๆของดอกไม้และท้องทุ่ง(นา)ประเทศเพื่อนบ้าน และอ้ายทุย... ;D




I am a travellerman...

มาเล่าต่อดีกว่าครับ...หลังจากไหว้ครูเสร็จก็ช่วยท่านทำงานต่อ(จะได้คุ้มข้าววัดหน่อย) ติด"กาวดักนก"เหมี๋ยนเดิม. แต่ก็ได้ผล(บ้าง)นะครับเพราะเห็นนกที่บินมานอนทั้งในมณฑปและบนหลังคาเมื่อวันก่อนก็บางตาลง...(เพราะมันย้ายไปเกาะหลังอื่น..นะดิเพ่).  :-\ จากนั้นท่านก็ย้ายวิกไปทำที่โบสถ์แทนจนบ่ายจึงหยุดเห็นว่า"กาวหมด"ครับ...ต้องรอ.  ตรงนี้หละครับที่ผมว่าถ้าเราใช้วิธีธรรมชาติอย่างที่กล่าวมาแล้วข้างต้นคือใช้"นกไล่นก" อย่างกับสนามบินใหญ่ๆในต่างประเทศเขามีหน่วยไล่นกจากรันเวน์กันไม่ทราบว่าจะเป็นไปได้หรือเปล่า  ??? เพราะว่าผมเห็นท่านๆปีนกันบนหลังคาแล้วรู้สึกเป็นห่วงครับเพราะ Safety อะไรก็ไม่มีใช้วิชาตัวเบากับนั่งร้านเตี้ยๆกันอย่างเดียว (แค่ไอเดียนะครับ)


I am a travellerman..."Dare to dream..Dare to try...Dare to fail...Will get SUCCESS."

เป็นอันว่าบ่าย(แก่ๆ)วันนี้มีเวลาว่างหน่อยนึงซึ่งทำให้ผมได้สำรวจ-พูดคุย-พบปะพ่อแม่พี่น้องชาวบ้านแค...(อะน๊ะ..เหมือนพวก สส.เลยเราลงพื้นที่ๆ  ;D) ก็ไม่ไปไหนไกลหรอกครับอยู่แต่ร้าน"ป้า"แฟน"ลุงเนียม" ที่กระทู้รูปภาพ"รูปที่ขอร้านของชำ..."ของ (พี่)K.lux นั่นหละครับ. ป้าแกบอก"(เด็ก)นั่นนะพี่ชายแกเอง" ตอนนี้ปาไปตั้ง 60 กว่าแล้วแกว่า(ป้าน่ารักดีหัวเราะตลอด แต่เดินไม่ไหวแล้วเพราะสุขภาพ...ว่าจะขอถ่ายรูปแต่นางแบบเราไม่ยอม  :D) แล้วก็ไปสะดุดเห็นของร้านข้างๆที่ขายของจิปาถะรวมทั้งเครื่องแกง-เครื่องเทศต่างเยอะดีครับ(ตามภาพ)แสดงให้เห็นถึง"ความอุดมสมบูรณ์ของระบบเกษตร"บ้านเรา...แต่ก่อนเก่าจวบจนมาเจอ"ระบบเกษตรเคมี"ในปัจจุบัน... เชิญชมได้เลยครับ.



I am a travellerman....."Laughter is a Healthy excertion"

และรูป(อ้ายเสือ)ดำ"นักเลง"เฝ้ามณฑปรูปสัการะของหลวงพ่อด้านหน้า...(เค้าจะเฝ้าแต่ด้านหน้าเพราะแบ่งเขต "สัมปทาน"กันกะพวกในวัดแล้ว.. :D) และนังเมียว"ขาวปลอด-ตาสองสี"ดูดิเท่ห์ม๊ะเพ่

กลับมาภาค"กลางคืน"เลยดีกว่าครับ..."คืนนี้เป็นคืนที่3ของผมนับตั้งแต่วันที่18/09/2007."  หลังจากได้ทำธุระส่วนตัวเสร็จประมาณ3ทุ่มได้ก็จะเข้าห้องนอน...เตรียมส่วดมนต์ก็ได้ยินเสียงเคาะประตูพอเปิดมาก็เห็นเป็น"ท่านธรรม" เลยนั่งเสวนากัน "เป็นไงบ้างโยมเจออะไรมั๊ย? " ประโยคแรกที่ท่านยิงคำถามผม...ผมนิ่งครู่นึงก็ตอบไปว่า"ไม่ครับท่านหลับสบายดีแต่ยุงเยอะหน่อย" พลางในใจก็สงสัยว่าทำไมท่านถามยังงี้? "ทำไมหรือครับท่าน?"ผมรีบยิงคำถามกลับเพราะสงสัยซ๊ะเหลือเกิน  ??? ท่านธรรมยิ้มแล้วบอกว่า "คนก่อน(ท่านที่นอนห้องนี้องค์ก่อน)เค้านอนห้องนี้แล้วเขาว่าเค๊า"(ฝัน)เห็นบ่อย"..."อะน๊ะ...มิน่าวันแรกถาม" ผมพลางนึกในใจ.  แห๊มหลวงพี๊ก็เพิ่งมาบอกพ๊ม...นี่ก็ล่อไปวันที่สามเข้าไปแล๊ว  :o (หลวงพี่ไม่รอให้ผมโกยก่อนเล๊า...โธ๊ นี่ดีนะที่ฝากตัวกะหลวงพ่อแล้ว ฮึ๊  >:( )คุยกันอีกแป๊บนึงก่อนท่านกลับท่านก็ยื่นของให้ผมครับ..."อ๊ะ...เอาไว้เห็นโยมชอบเดินทางบ่อยๆ"...เป็นผ้ายันต์ครับ...เท่านั้นหละครับหลังท่านกลับผมรีบสวดมนต์เลยแล้วรีบนอน(ให้ไว..ๆ )...เล่าถึงตอนนี้ต้องบอกว่า"โปรดใช้วิจารณญาณ"นะครับ  ;D 


I am a travellerman...."Courage consists of the Power of Self-recovery"

ผมอยากไปถวายตัวบ้างจังครับ คงอุ่นใจน่าดู :D
 

ได้เลยครับพี่...แต่ระวังหลงทางก่อนถึงวัดละกันเดี๋ยวจะยุ่ง..คิคิ  ;D

  ใช่เลยครับ aodbu


ขอบคุณ...และเป็นเกียรติอย่างยิ่งครับพี่"สังขวานร" (ผมก็แอบเป็นแฟนกระทู้ความรู้พี่เหมือนกัน..ชอบครับบอกตรงๆ)  8)

ต่อครับ...เป็นอันว่าเมื่อคืนผมหลับสบายดี...มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอน"นาฬิกา"ปลุกร้อง...(ไม่ใช่ซิต้องเรียกว่าขันถึงจะถูก  :D)  เสียงดังระงมไปหมด(พ่อเจ้าประคุณตะเบงโก่งคอขันซะไม่กลัวหลอดเสียงอักเสบ..ฮึ  >:(  ) พอดูนาฬิกา...เหมือนเดิมครับ ตีสี่นิดหน่อย แล้วท่านก็มาตีระฆังเพื่อเป็นสัญญาณว่าเตรียมตัว"ทำวัตรเช้า"และกิจวัตรต่อไป.  ส่วน"ลูกศิษย์"อย่างผมก็เตรียมตัวหิ้วปิ่นโตผจญภัยไปกับพระอาจารย์ต่อไปเช่นกัน... :D.

วันนี้"เจ้าถิ่น"ไม่ค่อยจะดุเหมือนวันก่อนๆสงสัยเริ่มชินกันแล้วหรือเปล่าไม่ทราบ  :D ก็เลยได้เก็บภาพบรรยากาศบางส่วนพร้อมกับได้พูดคุย-ปราศรัยกับลุงๆป้าๆที่มาใส่บาตร หลังจากเห็นหน้าค่าตากันมาหลายวันพอให้คุ้นกันแล้ว...มาดูภาพกันเลยดีกว่าครับ 1. คุณป้าท่านนี้น่ารักมากครับ..พอท่านให้ศีล-ให้พรเสร็จแกยังขอพรงึมงำๆอยู่พักนึงได้ยินประมาณว่า"ขอให้ปารศจากทุกขโรคาภัยอย่าได้เบียดเบียนและขอให้มีสุขสวัสดี"อะไรประมาณนี้หละครับ (ป้าแกพูดเพราะกว่านี้อีกเหมือนเป็นกลอนเลย  :) ) 2. ส่วนหนุ่มน้อยคนนี้เป็นวันพิเศษของเค้าครับ "วันเกิด"นั่นเองอุตส่าห์เตรียมตัวมาใส่บาตรเองแต่เช้าพร้อมกับรับพรจากพระอาจารย์..ยิ้มแปล่ไปเลย...ไม่ต้องมีเค้ก..ไม่ต้องร้อง Happy Birthday ให้เสียเวลา...ใส่บาตรดีกว่าสบายใจจ๊อดดด  :D เนี๊ยะหละครับ"วิถีไทย"แท้ๆ.

I am a travellerman....Have you ever sharing your smile to the other ?

คนอุ้มหลานตักบาตร ผมว่าน่าจะเป็นคุณลุงบุญธรรม เเย้มพรม นะครับ :)
http://www.watkositaram.com/forum/index.php?topic=1455.0

เสมอนอก ต่อ 5-1 ไม่กล้า เอ้าสิเอ้า  ;D

พี่ณรงศักศ์จำได้ด้วยเหรอครับเนี่ย
งานหลวงพ่อผมจะไปนอนที่วัดก่อนซัก1วันจะได้ช่วยงานได้เต็มที่
พี่ๆจะไปนอนกับผมมั้ยครับ

รอง30 บาท ไหวไหมน้อง..อิอิ ทำมาแล้วน้อง(แต่กลับบ้านไม่ได้เลย)

ต่อไปงั้นแหล่ะ ใครมาต่อผมก็ไม่รองเหมือนกัน  ;D

สวัสดีครับคุณ: travellerman ผมเข้ามาติดตามผลงาน และมีความสุขกับการได้อ่านกระทู้นี้ เหมือนกับที่ได้เจอตัวจริง เสียงจริงของคุณ : travellerman   ขอผลบุญที่คุณทำให้ทุกท่านมีความสุขจงเพิ่มเติมเพิ่มพูนให้คุณ: travellermanเป็นร้อยเท่า พันเท่าตลอดไป
จะตามผลงานต่อนะครับ....โจ้

ต่อไปงั้นแหล่ะ ใครมาต่อผมก็ไม่รองเหมือนกัน  ;D
[/quote]

แฮะๆ...พวกต่อๆรองๆนี่ผมไม่ถนัดเหมือนกันครับคุณโอ๋, พี่เครา...แต่รู้ว่าไม่ควรเสี่ยงกะ ผบ.(ที่บ้าน)นะครับ...อาจเสียทรงได้ง่ายๆ  ;D,  และขอบคุณ...คุณโจ้ครับที่แวะมาเยี่ยมเยือนหวังว่าคงได้เจอกันอีก(บ่อยๆ)ที่ร้านนะครับ. ต้องขอโทษทีครับทิ้งช่วงเล่านานไปหน่อยเพราะมีงานด่วนต้องทำกระทันหันเลยมีภาพมาฝากให้ดูเล่นกันครับและสัญญาจะมาเล่าให้ฟังต่อครับ  :)

ขออนุญาตกลับมาเล่าต่อครับผมหลังจากว่างเว้นไปเพราะภารกิจของมือปืนรับจ้างอย่างผม... 8) งั้นขออนุญาตรำพันถึงความคิดในห้วงคำนึงกับสิ่งทีได้ไปพบพานกับช่วงที่ผ่านมาซักหน่อยนะครับ...ช่วงนี้ไม่ทราบเป็นอะไรได้รับข่าวเรื่องการจากไปของบรรดาญาติ-พี่น้องของมิตรรัก-สหายร่วมอุดมการณ์หลายต่อหลายคนทำให้อดคิดถึง"ความไม่เที่ยง"ในวัฏตสังขารไม่ได้กับการ"ก่อเกิดและดับสูญ" ไม่นานนี้ก็มีข่าวการละสังขารจากไปของ"หัวหอกกองทัพธรรม"อย่าง"ท่าน(พระอาจารย์)ปัญญานันทภิกขุ" ทำให้"ฅน"ธรรมดาที่เกิดมาพร้อมกิเลสที่"บุญก็ทำ-กรรมก็ก่อ"อย่างผมอดนึกถึงคำพูดที่ว่า"ความดีไม่มีขาย...อยากได้ต้องทำเอง" พูดถึงตอนนี้ทำให้นึกถึงเพลงของ Led Zeppelin (ที่มีนักร้องอย่างRobert Plantและมือกีต้าร์อย่าง Jimmy Page) ประโยคนึงที่ว่า

There's lady who's sure all glitters is gold,
And she's buying a Stairway to Heaven...

You can go by,
But in the time long run,
And there's still time to change,
The road you're on.....

How everthings still turns to gold,
And if you listen very hard,
The tune will come to you at last,
When all are one and one is all, To be a Rock not to Roll...
And she's buying a STAIRWAY TO HEAVEN...

มันเกี่ยวกันมั๊ยเนี๊ยะ...ขออภัยครับแต่อยากบ่น... ;D 

On the road Again ครับ...โม้เพลิน  :D วันนี้ (21/09/2007) เป็นวันที่4 ของผมวันนี้ Chilled Chilled ครับไม่มีอะไรมากหลังจากกลับจากบิณฑบาตรเหมือนทุกวันหลังจากท่านฉันเสร็จพวกเราเหล่าอารามบอยก็มานั่งรวมหัวกันทานข้าว...กับข้าวก็เอาจากที่ท่านฉันเหลือหละครับเพราะส่วนนึงท่านจะแบ่งเก็บไว้ฉันเพล ส่วนบางท่านเช่นท่านเจ้าอาวาส(พระครูโฆสิตพัฒนคุณ)ท่านฉันมื้อเดียวเหมือนหลวงพ่อท่าน และมีสิ่งนึงที่ผมเห็นถึงความเมตตาของท่านๆที่วัดนี้กับทุกสิ่งที่มาพึ่งพา-อาศัยบารมีของท่านๆคือหลังจากฉันเสร็จแล้วท่านก็จะเอาอาหารที่เหลือใส่บาตรท่านแล้วนำมาให้"ลูกสมุน"ที่แต่ละท่านได้เลี้ยงไว้... :) (ตามภาพ) 1. สำรับ-กับข้าวของพวกเราอารามบอย 2. ท่านพระครูและ"เจ้ากี้"พุดเดิ้ลตัวดำ(เจ้านี่ติดท่านมากๆ)+สมุนตัวอื่นๆ 3. อาจารย์ดิ่งและสมุนของท่าน  :D

ตามด้วยบรรยากาศภายในวัดครับ... ;)1,4 . สระน้ำในต่างมุมมอง 2. (อ้ายซ่า) เกือบโดนเจ้านี่จิกหัวเอาตอนถ่ายรูป...  พวกแอบมาข้างหลังเงียบๆ พอแหงะไปเห็นเข้า"กำลังง้างนก" เตรียมสับ(หัว)พอดีเลยเผ่นก่อน... :D

"คนอุ้มหลานตักบาตร ผมว่าน่าจะเป็นคุณลุงบุญธรรม เเย้มพรม นะครับ" ....ขออณุญาต quoted ข้อความคุณ(พี่)ณรงศักดิ์เพื่อขอบคุณสำหรับข้อมูลดีๆที่เอื้อเฟื้อครับ...ผมเจอคุณลุงแกทุกเช้าเลยครับวันนั้นวันเกิดหลานชายเลยพิเศษหน่อยพาหนุ่มน้อยมาใส่บาตร...ยังมีเค้าหล่อเหมือนตอนหนุ่มๆเลยครับ.  (ขอลงภาพซ้ำครับเพื่อประกอบ)


I am a Travellerman "Recording of mind"

หลังจากนั้นช่วงบ่ายก็ได้มีโอกาสเก็บภาพบริเวณโดยรอบมาฝากกันครับ...บรรยายด้วยภาพ
1. ลาน"ขึ้นข้าว"ข้างโบสถ์ เป็นลานปูนเอกประสงค์ที่ชาวบ้านและชุมชนได้ใช้ประโยชน์ในการตากข้าวและขึ้นข้าวตอนขายจะมีรถเข้ามาจอด 
    ขึ้นข้าวถึงที่ พูดถึง"ลาน"ข้าว ถ้าเป็นสมัยก่อนถ้าผมจำไม่ผิดจะเป็นขี้วัว-ควายผสมกับดินเลนแล้วนำมาฉาบบนลานดินที่เกลี่ยให้เรียบเมื่อ
    แห้งจะกลายเป็นลานนวดข้าวชั้นดีเลยที่เดียว

2. เปรียบเทียบวิถีชาวนา-คนปลูกข้าวของประเทศเพื่อนบ้าน...ซึ่งก็ไม่ค่อยแตกต่างกันเท่าไรอยู่ที่ภูมิปัญญาของแต่ละถิ่น

บรรยายภาพ...
เกือบลืมลุงโรบินฮู้ด(ของผม)แกจะมารอใส่บาตรทุกเช้าพร้อมด้วยวิทยุTransister เพื่อฟังข่าวรอพระและ"คันกระสุน"(ไม่รู้เรียกถูกหรือเปล่าลักษณะเหมือนคันธนู) เห็นแล้วนึกถึงเรื่องเล่าฝีมือ"ยิงคันกระสุน"ของหลวงพ่อที่ฉมังนัก และเท่าที่ฟังลุงๆเล่าให้ฟังว่าหลวงพ่อท่านถึงจะดุแต่ก็มีอารมณ์ขันแฝงไว้ด้วย(จริงๆท่านเมตตามากกว่านะผมว่า)เช่นเรื่องที่คุณลุงแหลม(ขออนุญาตกล่าวนาม-ถ้าผิดขออภัยครับ)ที่ปล่อยให้"วัว"มากินต้นไม้ในวัดหลวงพ่อท่านเลยทำโทษด้วยการให้ตักน้ำมารดต้นโพธิ์เป็นการไถ่โทษแต่หลวงพ่อท่านก็"เปิดเพลง"ให้ลุงแกฟังไปด้วยขณะรดน้ำ  :D

คิดว่าเป็นคันยิงกระสุนที่เเถวนั้นมีใช้กันมาเเต่สมัยก่อน หลวงพ่อกวยท่านมีไว้ยิง
 หลวงพ่อปรงท่านก็มีเช่นกัน ผมเคยเห็นสมัยไปกราบท่านที่วัดธรรมเจดีย์ เห็นวางข้างๆตัวท่านครับ

ขอบคุณครับ Mr.Encyclopedia ประจำWeb สำหรับทุกข้อมูล(ตื่นเช้าเหมือนกันนะครับพี่  ;))

และวันนั้นผมก็ได้มีโอกาสได้พบศิษย์หลวงพ่อท่านนึงครับ"พี่กมลพันธ์" จากเชียงใหม่(ถิ่นป๋าต้อย)พี่แกขับรถจากเชียงใหม่จะไปกรุงเทพฯ.แต่แกตั้งใจอย่างมากที่จะเข้ามากราบหลวงพ่อก่อนลงกรุงเทพฯ.เลยได้เสวนากันจึงรู้ว่าพี่แกเองก็นับถือหลวงพ่ออย่างมากและยังเมตตาส่งพระ(ขุนแผน)มาให้ผมได้บูชา ขอขอบคุณมา ณ.ที่นี้ครับพี่  :) (บารมีหลวงพ่อท่านขจรขจายไปทั่วจริงๆ)

พูดถึง"ป๋าต้อย"เห็นป๋ามีเมตตาลูกๆหลานๆแจก"จีวร"หลวงพ่อใจจริงก็อยากขอไว้ติดตัวเพราะเดินทางบ่อยและนอนต่างที่ต่างทาง แต่เห็นรายชื่อแล้วเลยเปลี่ยนใจดีก่า... ;D เอาไว้คราวหน้าอาจจะขอพึ่ง"บารมี"นะครับป๋า. :D

I am a travellerman " Happiness never decrease by Sharing " ความสุขไม่เคยลดน้อยลงจากการแบ่งปันให้...

พอดีได้ไปนั่งคุยกับป้าๆลุงๆที่ร้านค้าเลยได้เห็นรูปถ่ายต่างๆของหลวงพ่อท่านที่ติดไว้ที่ร้านเลยขออนุญาตถ่ายมาเผยแพร่ครับ...(ขอขอบคุณมาณ.ที่นี) พูดถึงเรื่อง"บารมีหลวงพ่อ"และได้คุยกับลุงๆป้าๆ ก็เลยได้เรื่องเล่า(สู่กันฟัง)อีกเรื่องครับ. ป้าแกบอกว่าตอนสมัยแกสาวๆ(ถ้าจะนานพอควร  :D) มีโจรที่ปล้นมาได้หนีตำรวจมาจนมุมที่คุ้งแถวบ้านแก มีการดวดเหล้า..เอ๊ย ดวลปืนระหว่างคุณโปลิส และ ขุนโจร "ล่อกันจนลูกหมดเลย"แกว่างั้น ครั้นจะเอาหินขว้างคุณโปลิสต่อเพราะลูกปืนหมดก็กระไรอยู่คุณโจรเลยยกมือยอมแพ้ พอตำรวจเข้ามาจับกุมตัวได้ก็เลิกเสื้อ(ถลกเสื้อนะหละ...ภาษาบ้านๆ) คุณตำรวจก็ด่าจะหนึ่งทีว่า" "ไอ้ห๊ะ (ขออภัย กบว.ครับ) กูว๊าแล๊วยิงเท่าไหร่ไม่รู้จักโดนซะทีมึ๊งเล่นห้อยกะตุด(ตะกรุด)หลวงพ่อเองนีหว่า" ความรู้ถึงหูหลวงพ่อท่านก็ได้แต่ยิ้มๆและบอกว่า"ของๆข้าน๊ะคุ้มครองแค่ตัวคนได้แต่ไม่ได้ทำให้พ้นอาญาแผ่นดิน." เรื่องมันก็เป็นฉะนี้แล.(ขออภัยถ้าเรื่องนี้มีการเผยแพร่แล้ว)

 ป.ล. "เรื่องเล่า"นะครับไม่ใช่"นิทาน" เพราะผมมีอาชีพอย่างอื่นที่ไม่ใช่"นักเล่านิทาน" ฮ่า  :D

พูดถึงป้าที่เล่าเรื่อง"โปลิส & ขุนโจร"ให้ผมฟังต้องขออภัยพี่น้องเพราะแกไม่ยอมให้ถ่ายรูปครับ(เห็นว่ากลัวจะไปเข้าตาแมวมองเดี๋ยวจะดัง..เพราะไม่อยากเข้าวงการ ว่างั้น  ;D) ต่อครับ...แกเล่าว่า"ลูกสาว"ที่ทำงานกรุงเทพฯ.กลับมาแล้วมาเล่าให้แกฟัง...เลยถ่ายทอด(ทุก)คำพูดมาครับ.

ลูกสาว: "แม๊..นู๋เกือบจะไม่ได้เห็นหน่าแม่แล้ว"
ป้า     : ทำไม๊หละ..อี๊นู๋?
ลูกสาว: ก็นู๋...รถนู๋ชนกะเขานะเซ๊...นู๋กลิ้งไปหลายตลบ...นี่ถ้าไม่ได้ "หลวงพ่อเฒ่า" นู๋ก็ไม่รู้จะเป็นยังไง

ป้าแกบอกลูกสาวแกห้อยเหรียญ "หลวงพ่อเฒ่า"ติดคออยู่เหรียญเดียวแกว่างั้นครับ...เท่าที่ผมเห็น-สังเกตุช่วงที่อยู่ที่นี4-5วัน คนพื้นที่จะห้อยเหรียญ ไม่หลวงพ่อ(กวย) ก็เหรียญหลวงพ่อเฒ่าเดี่ยวๆครับ...แสดงว่า"มั่นใจ"น่าดู และหวงครับ..หวงมาก ผมงี้เห็นแล้วฮึ๊ยยย...อย่างด๊ายยย  :D

ป.ล. ขออนุญาตยืมภาพ-เหรียญจากกระทู้อื่นครับ.

ติดตามเรื่องมาตลอดน่ะครับ    ได้ฟังเรื่องเล่าจากชาวบ้านดีกว่าฟังจากเซียนน่ะครับ  ความน่าเชื่อถือสูงกว่า   เหรียญ ลพ เฒ่า รุ่นสองนี้  เท่าที่สังเกตุคนพื้นที่ชอบมากน่ะครับ ( นอกพื้นที่อย่างผมก็ชอบครับ )

เพลินมาก ๆ ครับกระทู้นี้ ยอดเยี่ยมจริงๆ  ;)

ขอบคุณครับ(ทั้ง2ท่าน)...  เห็นด้วยกับความคิดครับ...เพราะคนนอกพื้นที่(อย่างเรา.. :D) ไม่มีวาสนาเหมือนเจ้าของกระทู้(ตอบ)ข้างบน(ผม)นี้หรอกครับ..พี่แกเล่นมีเป็นแฟ๊มมมม...หรือว่าไงครับคุณโอ๋...คิคิ  ;D


I am a Travellerman "Juz thinking for sharing that made you better than other"

 สังเกตเห็นหน้าอกคุณตา เป็นรอยสักยุคเเรกๆของหลวงพ่อกวย ยันต์นี้จะลงอก เเละมียันต์อีกตัวกำกับตรงกลางหลัง ลองดูตามลิงค์นะครับ:)
http://www.watkositaram.com/index.php?option=com_content&task=view&id=87&Itemid=42

Yeahhh...ในที่สุดก็มาไขข้อข้องใจ(เหมือนใจคิด)ให้ผมแล้วครับ...ขอบคุณมากครับ Mr. Encyclopedia

ต่อครับ...

พอช่วงเย็น(ค่ำๆ)ผมก็ได้รับเกียรติ์จาก"พี่แดง(Man U.) กับน้องหนึ่ง" ฆราวาสผู้มีน้ำใจแห่ง"บ้านแค"(สองท่านนี้ช่วยปีนป่ายแปะกาวช่วยที่วัดทุ๊กวัน...นอกจากบางวันพี่แกต้องไปวิดน้ำที่เข้านาด้วยนั่นหละถึงไม่เห็นหน้า) จัดงาน"Farewell Party" เลี้ยงอำลาตำแหน่ง"อารามบอย"ของผมสำหรับ Trip นี้กันที่หน้าบ้านกันเลยทีเดียวเชียวหละ...(ขออนุญาตเกเรครับผม) ผมกะพี่แดง ล่อช้างกันแล้วน้องหนึ่งซัด Thai's Tequila mixed with Red bull คือ "เหล้าขาว+กระทิง"บ้านเราเนี๊ยะหละครับเรียกให้มัน International & Panasonic นิ๊ดดดดนึง...ฮ่า...เอื๊อก...  ;D ส่วนกับแกล้มวันนั้นได้ "Tuna Salad mixed with herbs" หรูม๊ะเพ่..ล่อ"สลัดปลาทูน่า"ไม่ธรรมด๊า...แต่มันคือ"ยำปาป๋องใส่ตะไคร้" น่านนเอง...:D

พูดถึงสองท่านนี้ ต้องบอกว่ามีน้ำใจและน่ารักมากครับ..."ทิด..แล้วจะกลับมาอีกมั๊ย..มาเมื่อไรโทรบอกผมน๊ะจะได้ออกไปรับ"..แกถามตลอดบ่งบอกถึงความเป็นกันเองและมีน้ำใจของ"คนบ้านแค"โดยไม่มีผลประโยชน์แอบแฝง. ผมสัญญาครับพี่แดง, น้องหนึ่ง...ว่า"อ้ายทิด"ของพี่ต้องกลับไปอีกแน่ๆและคงจะบ่อยขึ้นตามเวลา-โอกาสจะอำนวย...สรุปคืนนั้นต้องอาศัยบ้านพี่แกนอนครับเรานั่งเสวนากันได้สักพักก็เข้านอนเพราะต้องช่วยท่านตอนเช้าครับ...  ;D  (บุณก็ทำ-กรรมก็ก่อ...จริงเรา..  :-X  )

I am a travellerman "Gives before you're take, Don't takes but never Give" รู้จักให้ก่อนที่คิดจะรับ"

พอเช้ามาก็มาปฏิบัติภาระกิจเหมือนทุกเช้าครับ...แต่บ่ายนี้ผมมีกำหนดกลับเสียแล้วเลยไม่ต้องรีบร้อนอะไรมากเลยถือโอกาสร่ำลาทุกท่านรวมทั้งลุง-ป้า-น้า-อา ทุกท่านครับ. บรรยายภาพ...

1 เห็นภาพนี้แล้วพลอยให้นึกถึง "Before the Dawn" ก่อนอรุณรุ่ง เพลงของคณะ Judas Preist...

2 และ Long and Wilding Road ของ The Beatles.

3. Praying after took first meal of the day for giving and Dedicated themselve for Bhudha Lord....and His Doctrin สวนมนต์เพื่อระลึกและเตือนตัวเองและเพื่ออุทิศแด่พระศาสดาและคำสอนของพระพุทธองค์...
"Oh, Lord I beg your Help and you've nothing here...Oh... by  flying late" ประโยคนึงของ Child in Time ของDeep purple ที่มีเสียงร้องแสบแก้วหูอย่างนาย Ian Gildland  (เกี่ยวกันม๊ะเพ่  >:( )

4 Gives without discrimination "ให้โดยไม่เลือกที่รักมักที่ชัง" คือ"ผู้เจริญแล้ว"

ว้า จะกลับแล้วเหรอครับ   ;D

  ครับท่านจัน...แต่ต้องมี trip ต่อๆไปอีกแน่ครับ  :D

และแล้วก็ได้ฤกษ์เดินทางกลับครับ...ประมาณบ่ายสามออกจากวัดโดยได้"พี่ทีป" นักการ(พิเศษ) "ยศแกขณะนั้น... ;D" ขับรถออกมาส่ง.."ป๊ะทิดเดี๋ยวผมไปส่ง.."แกว่า ว่าแล้วหนุ่มพเนจรอย่างผมก็กระโดดเสียบท้ายพี่แกอีกที...ฮ่า  :D...เตรียมฮัมเพลงประจำตัวอีกครั้งครับ...I did its my way....

ขอเล่าเรื่อง"พี่ทีป"นิดนึงครับ...คือแกจะช่วยงานทั้งที่วัดและ ที่โรงเรียน โดยเฉพาะตอนบิณฑบาตรแกจะมาช่วยหาบสาแหรกช่วยท่านๆที่วัดทุกเช้าครับ(คนละสายกับผม) ยิ่งวันเสาร์-อาทิตย์นี่แกจะให้"อ้ายแห้ว"ลูกชาย(7-8ขวบ)ของแกมาช่วยหิ้วปิ่นโตจนตัวโย้ทุกอาทิตย์เลยครับ...แกเล่าให้ฟัง (คงเหมือนพี่เกาคาง...เอ๊ยพี่เคราสวยของผมที่ไปช่วย หลวงอาแน่ๆเลย  :D)

Reflection of my life...

ชอบลีลาการถ่ายรูปตัวเองจังเลยครับ
ไม่อยากให้จบเลย การนำเสนอเเบบนี้ ดีใจที่มีนำมาเสนอในเวปเเห่งนี้

หวังว่าคงจะมีภาคต่อไป หรือมีศิษย์พี่ๆน้องๆท่านอื่นๆ นำมาเสนอในเเนวนี้ต่อไป สนับสนุนเต็มที่
ขอบคุณ คุณนักเดินทางมากๆนะครับ

ขอบคุณเช่นกันครับที่เปิดโอกาสให้ผมได้มีโอกาสนำเสนอ...และสุดท้ายนี้ถ้ามีสิ่งใดที่เป็นการล่วงเกินใดๆแก่ทุกท่านไม่ว่าจะเป็นการนำเสนอเรื่องราวหรือกล่าวพาดพิงจะด้วยตั้งใจหรือไม่ก็ตาม ข้าฯ.ขอกล่าวขอโทษมาณ.ที่นี้ด้วยครับ. และขอขอบคุณทุกท่านที่เมตตาครับไม่ว่าจะเป็นลุง-ป้า-น้า-อา-พี่ๆ-น้อง โดยเฉพาะท่านๆที่วัด...ท่านพระครูเจ้าอาวาส, ท่านรองฯ., ท่านอาจารย์ดิ่งที่เอื้อเฟื้อทั้งที่นอนและข้าววัดให้ผมได้กิน-อยู่ครับ...กราบนมัสการ.
และขอให้ศิษย์"หลวงพ่อ"ทุกท่านที่"คิดดี-ทำดี"จงมีความสุข-ปราศจากทุกขโรคาภัยครับ...ขอบคุณครับ.

บรรยายภาพ

1,2 ลูกขอกราบนมัสการ "หลวงพ่อโต" และ "หลวงพ่อ" ด้วยจิตคารวะ ลูกเชื่อว่า"หลวงพ่อ"รับรู้เจตจำนงค์และไม่ทิ้งลูก(ศิษย์)แน่ครับ...สาธุ
3. จุดเริ่มต้น และจุดสิ้นสุดของทริปนี้ครับ "ป้อมตำรวจ-แยกโพธิ์งาม"
4. ตารางรถที่จะมาถึงจุดนี้เพื่อเข้ากรุงเทพครับ เผื่อท่านใดจะมาแบบผมจะได้ไม่ตกรถ...จะได้ไม่ต้องนอนเฝ้าศาลารอรถ  ;D

ขอบคุณครับ สนุก ได้สาระจริงๆ  :) :) :)

ขอบคุณครับ dekbanmi จะเอาแบบไม่มีสาระก็ได้นะครับ.. :D ถ้าไม่มีอะไรติดขัด...ผมหวังว่าจะได้พบศิษย์พี่-ศิษย์น้อง-ศิษย์พื่อน ทุกๆท่านใน"งานย้ายโรงแก้ว"ครูบาอาจารย์นะครับ... ;)

จบซะแล้ว ทิปหน้าไปไหนอีกจะรอนะครับ

จบภาคแรกได้ประทับใจครับ
ภาคต่อไป..คงสนุกกว่านี้  ลองไปนอนวัดอื่นแล้วมาเล่าสู่กันอีกนะครับ

จบซะแร้ว    ;D

"คราวหน้าไปด้วยกันมั๊ยครับ aodbu"  :D

"ครับผม...แต่ติดตามตอนต่อไป"

" คราวหน้า..ขึ้นแอ่วเหนือ..ดีมั๊ยพี่?"  ;)

เอางั้นเลยนะ..นก  แล้วกลับจากงานหลวงพ่อ(วันที4) ก็มาเล่าให้บ้างนะครับ.  ;) เสียดายมากที่ไม่ได้ไป... :'(

Good story ครับ K Travellerman  เป็นวิธีชีวิต วัฒนธรรมของคนชนบท สุดยอด มีความดีใจเป็นอย่างยิ่งที่ได้เข้าเป็นสมาชิกของเวปหลวงพ่อครับ   ถ่ายทอดเรื่องราว ผมให้ five star ครับ  อ่านสนุก น่าติดตามมาก  สุขใจได้เห็นภาพกลิ่นไอ ของท้องทุ่ง ท้องนา  ชีวิตในเมืองหาไม่ได้แล้วอย่างงี้    ผมอาจจะเข้ามารู้จักเวปนี้ช้า แต่ก็ได้เข้ามาแล้วครับ  ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ 

ผมอ่าน story ของคุณ Travellman จบ แล้วครับ  enjoy , Happiness  คุณ ผู้เดินทางเป็นคนที่ถ่ายทอดเรื่องราวได้น่าอ่าน น่าติดตามครับ /// impresssive ถ่ายทอดจิตวิญาน ของคนที่อยู่ห่างจากเมืองหลวง เป็นภาพที่สวยงามมากครับ ภาพพระสงฆ์ออกบิณฑบาดในยามรุ่งอรุณตามหมู่บ้านสองข้างทาง เป็นไร่ เป็นนา (ความสุขส่วนลึกของอารมณ์)  หาดูไม่ได้เลยในกรุงเทพฯ  คุณ Travellman คุณ ลง story นี้ เมื่อปี 2007 ผมได้อ่านปี 2009   ผมมารู้จักเวปนี้ประมาณ 3 เดือนเห็นจะได้
ถ้า story ของคุณมีคุณค่า  อีก 10 ปีข้าง ถ้าไม่ถูกลบออกเสียก่อน เพราะมีมานานแล้ว  ก็จะมีคนรุ่นใหม่เข้ามาดู แล้วก็จะอ่านและดูจนจบเหมือนผม ณ เวลานี้ 

I like this story very much  /// enjoy & Impreesive & happiness
ขอแสดงความนับถือ  /// คนรามอินทรา  :)         

หลวงพ่อุคุ้มครองศิษย์ทุก ๆ คน ครับ