กระดานสนทนา วัดโฆสิตาราม (บ้านแค) จ.ชัยนาท

ฟื้น ไม่ฟื้น ขอฟื้นไว้ก่อนครับ
มีดดาบขนาดย่อม มีการตอกอักขระ ถือเป็นมีดหมออีกเเบบ
ลักษณะศิลปะ คงไม่พ้นภาคกลางเเน่นอนครับ

มีมีดหมอเเบบนี้ เข้าป่า เข้าดง อุ่นใจดี ใหญ่เเบบนี้ กันก็ได้ สู้ก็ได้ ทั้งผี คน เเละสัตว์ร้าย

ใบมีดทั้งสองด้าน ตอกอักขระง่ายๆ เเต่มีความหมายมาก นะโมพุทธายะ มะอะอุ
ดูเนื้อของใบมีด เนื้อเหล็กไม่กลืนกัน เหมือนเอาเหล็ก วัสดุต่าๆมาหลอมตีเข้าด้วยกัน เหล็กยังไม่เข้ากันดี
ดูเเล้ว ทำให้ผมจินตนาการถึงตอน ขุนเเผนตีดาบฟ้าฟื้น โดยเอาเหล็กอาภรรพ์ ตะปูโลงผี หลายๆอย่าง มาเผาไฟ เเล้วตีเป็นดาบฟ้าฟื้นครับ

ดูเนื้อโลหะ เเล้วเหมือนขลังดี ;D

ผมดูเนื้อโลหะ เเล้วชอบครับ

ผ่านการใช้งานมาอย่างโชกโชน ด้ามก็งานปราณีตนะ มีหวายถักมาร้อยใส่อีก ถือเป็นงานละเอียด

ท้าย หุ้มด้วยอลูมิเนียม
ได้ดาบ ได้มาเเล้ว กับวิชา ครบสามสิ่งเเล้ว ขอไปเเย่งนางพิมละครับ ;D ;D

ชอบเหมือนกันครับ มองข้ามไม่ได้เลยแบบนี้  ;)

ครับคุณโอ๋ ไม่ควรมองข้ามครับ
ใช่เเล้วครับพี่ต้อย มีดาบ ม้า ยังขาดเด็ก คุณหมอมีเด็กหลายคน ต้องรบกวนเเล้วครับ ;D

สุดยอดครับพี่ ;D

ผมเคยอ่านเจอในหนังสือเกี่ยวกับมีดเล่มนึงครับ ลักษณะใบมีดแบบนี้เขาน่าจะเรียกว่าเหล็กลาย
เกิดจากการนำแผ่นเหล็กบางๆ ซึ่งต่างชนิดกัน มาเรียงซ้อนแล้วตีด้วยความร้อนให้เข้ากัน
ตีเสร็จก็พับแล้วตีซ้ำอีก ตีเสร็จก็พับซ้ำแล้วตีอีก ไปเรื่อยๆจนกลายเป็นเหล็กแท่งเดียวกัน
จากนั้นค่อยนำมาตีมีด ซึ่งถือเป็นศิลปะการตีมีดชั้นสูงทีเดียว

ข้อดีของการตีมีดแบบนี้ก็คือ ช่วยประหยัดเหล็กกล้าแถมเมื่อตีมีดเสร็จแล้วนำมาขัด
ส่วนที่เป็นเหล็กอ่อนจะหลุดออกไปจนเกิดเป็นลายที่เนื้อเหล็ก
เกิดเป็นความสวยงามไปอีกแบบครับ แถมคงทนไม่แพ้เหล็กกล้าแท้ๆอีกด้วย

ผมไม่แน่ใจว่ามีดเล่มนี้จะใช่เหล็กลายที่ว่านี้หรือไม่ แต่เท่าที่เห็นจากรูปแล้ว
ผมว่าน่าจะใช่นะครับ  ;D