กระดานสนทนา วัดโฆสิตาราม (บ้านแค) จ.ชัยนาท

ธรรมเนียมการสร้างพระเครื่องของโบราณคณาจารย์ ท่านมักจะต้องพิถีพิถันในการจัดสร้างมาก เริ่มแรกตั้งแต่ดำริว่าจะสร้าง จิตของท่านก็เป็นกุศลคือต้องการสร้างพระเครื่องเพื่อเป็นพุทธบูชาเพื่อสืบพระศาสนา มิได้มุ่งหวังที่จะได้นิตยภัตปัจจัยแต่อย่างใด  หลวงพ่อฟุ้ง วัดสะเดา ท่านก็จัดอยู่ในยุคของโบราณคณาจารย์เช่นกันและวัตถุประสงค์ในการสร้างพระเครื่องของท่านก็เพื่อที่จะสืบพระศาสนาเป็นพุทธบูชาเช่นกัน โดยแรกทีเดียวหลวงพ่อฟุ้งท่านต้องการสร้างพระเครื่องบรรจุๆไว้ในพระเจดีย์ทั้งที่วัดสะเดาและที่วัดประโชติ คติการสร้างพระเพื่อบรรจุในสถูปเจดีย์นั้น นิยมทำกันเท่าจำนวนพระธรรมขันธ์คือต้องสร้างให้ได้ประมาณ  84,000  องค์  หลวงพ่อฟุ้งท่านสร้างพระเครื่องในบั้นปลายของชีวิตท่าน และการที่จะสร้างให้ได้ครบตามจำนวนก็ต้องแกะแม่พิมพ์ไว้หลายพิมพ์ เช่น ขุนแผนกุมารทอง, พิมพ์สมเด็จใหญ่, พิมพ์สมเด็จเล็ก, พิมพ์พระประธานขาโต๊ะ, พิมพ์ขุนแผนนั่งบัวและพิมพ์อื่น ๆ อีกมากมาย การแกะแม่พิมพ์ศิษย์ของหลวงพ่อช่วยกันแกะหลายคน จึงทำให้ฝีมือแตกต่างกันออกไป เช่น พิมพ์ซุ้มกอ และพิมพ์ผงสุพรรณ ซึ่งพระไม่มีเสียแล้ว แกะพิมพ์ได้ไม่สวยงามเลย ส่วนพิมพ์ที่เลือกมาให้บูชานั้นจัดว่าเป็นพิมพ์ที่สวยงาม แต่ประการสำคัญเพราะเนื้อหามวลสารการสร้างเพียบพร้อม เช่น ผสมด้วย ผงพุทธคุณ 5 ชนิด คือ ผงอิทธิเจ ผงปถมัง ผงตรีนิสิงเห ผงมหาราช และผงพุทธคุณ เรื่องผงพุทธคุณทั้ง 5 นี้ ไม่ใช่ข้ออ้าง หลวงพ่อท่านสำเร็จจริงเขียนเองลบเอง เรียกสูตรชักยันต์เองตลอด นอกจากผงพุทธคุณทั้ง 5 ชนิดแล้ว ยังมีผงพรายกุมาร ซึ้งต้องได้จากเด็กตายวันเสาร์ เอาวันอังคาร นอกจากผงพรายกุมารแล้วยังมีผงว่านอีกนานาชนิดนับไม่ถ้วย คงต้องใช้สำนวนเดิม คือ ผงว่าน 108  นอกจากผงต่าง ๆ แล้ว ยังประกอบด้วยเดินศักดิ์สิทธิ์จากสถานที่ต่าง ๆ ทั่วประเทศ น้ำมันพุทธมนต์มหาเสน่ห์ซึ่งได้จากในคัมภีร์สมุดดำ สำหรับพระเนื้อพิเศษที่มีวรรณะออกเป็นสีชมพูหรือสีแดงนั้น เนื่องจากผสมด้วย น้ำว่านสบู่เลือด ซึ่งมีสรรพคุณทางคงกระพันชาตรี


พระเครื่องของหลวงพ่อฟุ้งทั้งหมดผ่านการปลุกเสกมาแล้ว หลวงพ่อท่านจะสร้างไปปลุกเสกเรื่อยไป จนกระทั่งท่านมรณภาพ การปลุกเสกพระเครื่องของท่าน ข้อมูลมาจากคุณลุงเขียว รอดเสือ มรรคทายกวัดว่า “หลวงพ่อท่านเริ่มการปลุกเสกตั้งแต่ผงพุทธคุณและมวลสารต่าง ๆ ก่อน โดยท่านเอามวลสารทั้งหมดมารวมกันไว้แล้ว ทำการปลุกเสกจนจุใจ เมื่อท่านเสกผงเสร็จ ท่านก็จะเจิมและอธิษฐานแม่พิมพ์ที่ใช้กดพระ เมื่อเจิมพิมพ์ปลุกแสกผงแล้วก็ถึงพิธีการกดพิมพ์ ในขณะกดพิมพ์หลวงพ่อท่านก็จะนั่งปรกปลุกเสกไปด้วย โดยมอบภาระการกดแม่พิมพ์ให้กับสามเณร และฆราวาสที่ชำระกายรับศีล ชำระใจแล้วเสียก่อน”  ท่านจะเห็นว่าพิธีกรรมทุกขั้นตอนทำกันอย่างเพียบพร้อม รัดกุมและถูกต้อง เพราะหลวงพ่อท่านต้องการวัตถุมงคลที่ท่านสร้างเพื่อสืบศาสนามีพุทธคุณครบถ้วนทุกด้าน ไม่ว่าจะเป็นเมตตามหานิยม โชคลาภ แคล้วคลาด และคงกระพัน หรือแม้แต่จะใช้เป็นพระหมอในการแช่น้ำมนต์รักษาโรค รักษาคุณไสยต่าง ๆ รับรองว่าได้ผลชะงักนัก

หลวงพ่อฟุ้ง ได้จัดสร้างวัตถุมงคลขึ้นหลายพิมพ์ทรงไว้ตั้งแต่ พ.ศ. 2505 โดยทั้งหมดได้จัดพิมพ์กันเองภายในวัดสะเดา ซึ่งมีท่านและพระเณรในวัดเป็นผู้ดำเนินการ สำหรับมวลสารต่างๆ ที่ท่านได้นำผสมผสานในการสร้าง ก็ล้วนแต่ทรงคุณวิเศษอเนกอนันต์ อาทิ ผงอิทธิเจ, ผงมหาราช, ผลตรีนิสิงเห, ผงปถมังและผงจินดามณี ที่ท่านได้เขียนและลบเอง นอกจากนี้ยังมีว่าน 108 ชนิด, น้ำพุทธมนต์ 108 วัด, น้ำมันมนต์มหาเสน่ห์ตามตำราคัมภีร์ดำ, ดินสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ทั่วประเทศ, ดิน 7 ป่าช้า, ขี้เถาอังคารของผู้ตายวันเสาร์เผาวันอังคาร ตลอดจนแร่ธาตุต่างๆ อีกมากมาย

   เมื่อการจัดสร้างแล้วเสร็จ ท่านก็ได้ทำพิธีปลุกเสกเคลือบทับอีกเป็นเวลานานปี จึงได้นำมาแจกจ่ายแก่สาธุชนทั่วไป และด้วยอำนาจพุทธคุณอันเข้มขลังที่ท่านได้บรรจุไว้ในวัตถุมงคลอย่างเต็มเปี่ยม ทำให้ผู้ที่มีไว้บูชาสักการะต่างก็ประสบกับอิทธิปาฏิหาริย์ในทุกๆ ด้าน โดยเฉพาะในด้านความเป็นเสน่ห์เมตตามหานิยม และลาภผลเพิ่มพูนนั้น เด่นล้ำจนมีผู้เลื่องลือกันกว้างไกล ทำให้มีผู้เดินทางมาขอรับวัตถุมงคลกันมากขึ้นตามลำดับจวบจนท่านถึงแก่มรณภาพเมื่อปี 2515