เรียน คุณสถาพรที่เคารพเสมอ คุณคงเข้าใจผิดว่าผมไปว่าผมไปเป็นลูกศิษย์คุณ ขำว่ะ........
(วันนั้นผมนำธูปเทียนไปขอสมัครเป็ยลูกศิษย์เหรอครับ )
ขำว่ะ........
คุณกำลังจะบอกผมว่าสอนไม่จำว่าตำหนิ อยู่ตรงนี้ ตรงนี้ ตรงนี้ ขำว่ะ........
ผมเห็นคุณโม้ตำหนิหลังรูปรุ่นแรก(โดยที่ผมไม่ได้ถาม) และผมไม่ได้ฟังคุณหรอกครับ
โดยคุณพูดฝ่ายเดียว ผมเคยเอาพระองค์นี้ไปถามคุณเหรอ วันนั้นคุณโทรมาบอกผมเองว่า อาจารย์คุณบอกปลอม(ผมไม่เชื่อครับ)
คุณเลยโกรธว่าทำไม่ไม่ฟังเซียนใหญ่อย่างคุณ ยิ่งทำให้ผมขำใหญ่
(ผมเองก็งง ผมถามคุณเหรอ คุณโทรมาบอกเอง )
หรือคุณคิดไปเองว่าเป็นเซียนใหญ่
(ผมว่าคิดคุณหลอกตัวเองมากกว่า เพราะการเป็นเซียนใหญ่ต้องได้รับการยอมรับจากผู้อื่นไม่ใช่คิดเองเออเอง)
ถ้าวงการเขายอมรับคุณ คุณไม่ต้องตอบตัวเองหลอกต้องให้คนอื่นพูด ไม่ใช่พูดเอง เออเอง อย่างนี้เรียกว่าหลอกตัวเอง
เซียนต้องมี น้ำใจครับ
จริงใจ เครดิตดี ที่ผมไปร้านคุณผมไปหาของที่ผมไม่มีครับ
ใบปริว
ผมไปอ้อนวอนคุณเหรอ ว่าช่วยแบ่งให้ผม ผมไม่เคยติดเงินคุณ คุณตั้งราคามาก็ต่อตามปกติของการซื้อขาย
การนำพระไปแห่ เป็นปกติครับ ผมให้เขาช่วยดูจริง(โดยเฉพาะของที่ได้จากคุณ) ใครๆๆเขาก็ทำกัน ครับ
ผิดตรงไหน คุณดูเป็นตั้งแต่เกิดเลยเหรอครับ(สำหรับคุณที่คิดว่าเป็นเซียนใหญ่คงใช่)
ใบปริวคุณราคาถูกกว่าหลายเท่าผมยังไปแห่หลายที่กว่าหลังรูปรุ่นแรกเลย คุณไม่รู้เหรอ งงจัง
ผู้เขียน