เรื่องนี้มีที่มา เหตุเกิดต้นปี 53 ทุกๆต้นปีผมและน้องๆในแผนก จะจัดท่องเที่ยวกันทุกปี ในปีนั้นได้จัดไปเที่ยวโฮมสเตย์ แถวอัมพวา
จ.สมุทรสงคราม บ้านที่ไปพักด้านหน้าจะมีคลองไหลผ่าน น้องๆที่ไปกันได้เตรียมอุปกรณ์ตกปลาไปด้วย ซึ่งก็ตกปลาได้เยอะพอสมควร ปลาส่วนใหญ่เป็นพวกปลากดทะเล เหตุเกิดช่วงค่ำๆช่วงที่ผมกำลังหน้าดำครำเครียดกับการประลองยุทธกับลูกน้องโดยมีแผ่นกระดาษประดับด้วยลายใบโพ หัวใจ ดอกจิก ข้าวหลามตัด เป็นอาวุธในการต่อสู้ ทันใดนั้นก็มีเสียงร้องอันดังออกมา
โอ้ย เสียงดังกล่าวดึงดูดให้กลุ่มคนที่ประลองยุทธหันหน้าไปดู เห็นไอ้บอยลูกน้องสุดหล่อของผม ในมือถือปลากดทะเลอยู่ มันเดินเข้ามาใกล้จึงได้เห็นว่า มันไม่ได้ถือปลา แต่ปลาแทงที่งามมือมันเกือบมิดเงี่ยง ต้องให้เพื่อนช่วยดึงถึงจะออก จากสีหน้าของน้องบอยเห็นได้ชัดเลยว่าปวดมาก ในวินาทีนั้นผมฉุกคิดได้ยิ้ม ;Dในใจวันนี้จะได้ลองคุณปลัดของหลวงปู่แล้ว
จึงเรียกให้มันเข้ามาใกล้ผม จากนั้นก็ยื่นคุณปลัดให้มัน บอกให้มันเอาจิ้มไว้ที่แผล มันจิ้มไว้สักพักมันก็บอกผมว่าเหมือนมีอะไรดูดที่บริเวณแผล ทิ้งไว้ซักพักอาการปวดก็ทุเลาลง จากนั้นก็ให้มันกินยาพาราแล้วเข้านอนโดยไม่ได้ใส่ยาที่แผล เช้าตื่นขึ้นมามันบอกว่าไม่มีอาการปวดหลงเหลือเลย มือก็ไม่บวมทั้งที่เมื่อคืนมันคิดว่าเช้านี้มือต้องบวมจนขับรถไม่ได้แน่ ผมเจอประสบการณ์กับตัวอย่างนี้จะไม่ให้ผมไม่ชอบคุณปลัดของหลวงปู่ได่อย่างไรครีบ