5วัน4คืน...ที่"วัดบ้านแค"ในมุมมองของข้าพเจ้า

[travellerman]

บรรยากาศตอนเช้าทีวัดดูสดชื่นนะครับ คุณตะลอนทัวร์ นึกถึงตอนเที่ยวสมัยเด็กๆจัง 

[/size][/color]

  ใช่ครับคุณ napadol...อย่างที่เราๆท่านๆทราบกันว่าสมัยก่อนวัดเป็นศูนย์รวมของชุมชน...ผู้เฒ่า-ผู้แก่, พ่อ-แม่เราจะหอบลูกจูงหลานมาวัดทำบุญตอนเช้าๆ แล้วท่านก็จะปล่อยให้เด็กๆเล่นกันที่ลาน(ดิน)วัด ส่วนท่านๆก็ขึ้นศาลาไปทำบุญฟังเทศน์-ฟังธรรม ส่วนพวกเราก็จะเล่นกันอยู่ข้างล่างแต่ก็จะได้ยินเสียงเทศน์"กรอกหู"อยู่ตลอดเวลา...ซึ่งตอนนี้ประโยชน์ของวัดถูกแปรเจตนาไปหมดแล้วโดยเฉพาะ"สังคมธุรกิจแบบสังคมเมือง"...อาจจะเป็นเพราะว่าเรา"ถูก"ครอบงำโดยวิถีแบบตะวันตกโดยที่เราไม่รู้ตัวหรือเปล่า...เขาสอนให้เราเป็นนักล่า...ล่าความสำเร็จต้องยืนแป้น ต้องการๆยอมรับมาก(เกิน)ไป...ทั้งๆที่สังคมบ้านเราเป็น"สังคมเกื้อกูล" ผมยังจำคำที่พูดกันได้ว่า "มีแกงหม้อเดียว(ถ้วยเดียว)กินกันได้ตั้งหลายบ้าน"


I am (juz) a travellerman..แค่คนเดินทาง...ผ่านมาเก็บเกี่ยวประสบการณ์เป็นหมายเหตุของชีวิต

[travellerman]

กลับมาต่อที่เรื่องเลยครับ...หลังจากช่วยท่านเก็บ-กวาดลานวัดเรียบร้อยแล้วก็มาเตรียมตัวหิ้วปิ่นโต(สองหู)ตามท่านไปบิณฑบาตร โดยผมได้มีโอกาสช่วย"หลวงตาเชียร"และ"ท่านอาจารย์ดิ่ง" (สำหรับอาจารย์ดิ่งนี่ผมก็มีเกร็ดเล็กๆน้อยเรื่องท่านเหมือนกัน) โดยไปทาง"เกาะใต้" หรือ"ย้อนรอยหลวงพ่อ"...ตามคำบอกเล่าของผู้ใหญ่ท่านกรุณาบอกเล่าให้ฟัง (อืม...ดีจังเลยในใจนึกเหมือนเราได้ถือปิ่นโตย้อนเวลาตามท่าน)

ขอเล่าถึง"พระอาจารย์ดิ่ง" พระลูกวัดรูปนี้นิดนึงครับ ท่านเป็นพระที่เคยเดินธุดงค์และไปเรียนวิชากับพระอาจารย์ หลวงพ่อ วิจิตร แห่งวัดบ้านถ้ำ เขาหมื่นหาญกระเดื่องเดช(กระดูกดำ) ซึ่ง"หมื่นหาญ" ท่านนี้ก็คือ พ่อของนาง"บัวคลี่" ผู้เป็นตำนานที่ขุนแผนผ่าท้องเอาลูกมาทำกุมารทองนั่นเองครับ. พระอาจารย์ดิ่งท่านชอบสันโดด จึงมีกุฏิเล็กๆของท่านอยู่ด้านหลัง อาคารนอนรวม และอยู่หลัง อาคาร"ชุตินธโร" (กุฏิเก่าหลวงพ่อ)...
และท่านเองก็มีความรู้เรื่องสมุนไพรพอสมควร.  ท่านกรุณาเล่าให้ฟังว่าบางทีท่านก็จะชอบไป"ปริยัตร์"(เขียนผิดขออภัยครับ)ซึ่งท่านพระครู(เจ้าอาวาส)ท่านก็ชอบไปเหมือนกัน.

เอาหละ..ตามผมมาเลยครับ(ภาพประกอบ) เริ่มต้นแสงแรกของวันนี้ (20/09/2007)ลูกศิษย์จะตามพระอาจารย์โดยไม่ขี่ม้านิลมังกรนะคร้าบบ 

[travellerman]

(ภาพประกอบ) ทุ่งนาแดนนี้ข้าเคยไถทำ..., Keep walking...

[travellerman]

วิถีชาวบ้านที่นี่ยังเรียบง่ายครับคือตื่นแต่เช้าหุงข้าว-ทำกับข้าวเพื่อมานั่งรอใส่บาตรเพื่อเป็นมงคลแก่ชีวิตในการเริ่มวันใหม่. อีกทั้งยังเป็นมิตรและมีอัธยาศัยทักทายปราศรัยกับคนหน้าแปลกอย่างผม...หรือแกอาจจะ งงๆ ว่า"หมอนี่มันมายังไงหว่า?? )(อันนี้ก็ไม่ทราบเหมือนกันคร๊าบกระผม  )

(ภาพประกอบ)พระอาจ๊านนน...รอด๊วย (วิ่งซิครับตามท่านไม่ค่อนทันนี่ขนาดใส่รองเท้านะ), กับข้าวครับที่ชาวบ้านนำมานั่งรอใส่บาตรจะเป้นกับข้าวง่ายๆแต่ขอโทษอร่อยครับ...คุณอาจจะหาทานไม่ได้ในกรุงเทพฯ.บางอย่าง อาทิเช่น น้ำพริก(เผา)โขรกเองใส่มะนาวเปียก จิ้มกับผักอะไรซักอย่างคล้ายๆยอดสะเดามีดอกขาวเล็กๆ แต่ไม่ขมครับโดยเอาไปดอง..อืมมมรสชาดลืมไม่ลงจริงๆ เอื๊อกกก..... (ต้องกลับไปอีกแน่นอน..ฮ่า)

I am a travellerman....A happiness never decreased by sharing.

[คางเครา]

เด็กวัดตัว จริงขี้ดินต้องไม่ลอยอยู่ในปิ่นโตนะครับคุณตะลอน  ผมหัดเป็นเด็กวัดใหม่ๆตอนนั้นหลวงลุงเกือบอดข้าวเหมือนกัน ลูกศิษย์ตัวจริงไม่อยู่ มาเรียกผมไปช่วยหิ้วปิ่นโต ตอนผมยังเด็กน้อยๆ
ใช้ปิ่นโตไม่ค่อยเป็น  ก็ไม่ถึงสิบขวบดี วันแรกที่หิ้วปิ่นโตไปความสูงจากก้นปิ่นโตห่างพื้นดินไม่ถึงคืบได้มั้ง เวลาเทแกงใส่ปิ่นโตยังยกเถาขึ้นไม่เป็น ดึงออกมาวางกะดินแล้วเทไปทีละลูกหลวงลุงรับบาตรได้ก็หันหน้าเดินต่อไม่ทันมอง ไอ้ผมหยิบแกงเทแบบเก้..เก้..กัง กัง ชาวบ้านเขาก็ขำๆปล่อยให้ทำเอง
ผมทำขี้ดินติดก้นปิ่นโตทุกลูกเลย  กว่าจะถึงวัดแกงเต็มเถาหิ้วแทบไม่ไหว เปลี่ยนแขนหิ้วตะแคงซ้ายทีขวาทีแกงกระฉอกเลอะออกมานอกปิ่นโต ผสมดินติดก้นปิ่นโตทุกลูก แกะถวายหลวงลุง กินคำไหนก็เจอกรวดเจอดินแทบทุกคำ ..แต่แกคงรู้ว่าเป็นผลงานของผม แต่ไม่ว่าอะไร เพราะอยากมาเรียกผมไปช่วยเอง..อิอิ ผมแค่มือใหม่..หัดบิน(บิณฑบาตร)

[โอ๋ ชัยนาท]

นึกถึงตอนบวชพระ บิณฑบาตรนี่สุดยอดเลยนะครับ สำหรับทางลูกรัง วันแรกนี่ย่องอย่างกับหนามตำเลย เจ็บเท้ามากเลย

แต่ตอนบรรพชาเป็นสามเณรสมัยเล็ก ๆ 7 ขวบเอง กลับไม่เจ็บแฮะ หรือจำไม่ได้ก็ไม่รู้ ถึง 7 ขวบแต่ผมก็เป็นเณร 2 เดือนกว่าเหมือนกันนะครับ แฮ่ม  (ปิดเทอมพอดี)

[travellerman]

ขอบคุณทั้ง 2 ท่านครับที่ร่วมแจมประสบการณ์...ผมจะได้ไม่เหงา  ...เกือบไปครับพี่เคราแต่เทแกงนี่วันแรกๆยังไม่รู้หลักเผลอเทชั้นบนเลย พอมาอีกที่นึงอ้าวนึกได้ก็ต้องรื้อชั้นล่างมาใส่ทีนี้พอท่านให้พรจบท่านก็ไปและซิครับหรือแต่"ลูกศิษย์" มัวแต่ใส่ปิ่นโตทีละชั้นๆจนป้าๆแอบแซวว่า"จะทัน(กิน)ท่านหรื๊อพ่อหนุ่ม"...แหะๆ  (นี่แค่เริ่มต้นครับ...เดี๋ยวมีโจทย์ให้แก้อีก..ช๊อทต่อไปครับ)

นึกถึงตอนบวชพระ บิณฑบาตรนี่สุดยอดเลยนะครับ สำหรับทางลูกรัง วันแรกนี่ย่องอย่างกับหนามตำเลย เจ็บเท้ามากเลย

จริงครับพี่โอ๋...นึกถึงตอนนั้นแล้วเข้าใจเลยครับตอนที่"พระพุทธองค์"ท่านบำเพ็ญทุกข์กริยาเพื่อบรรลุนั้นทรมานกว่านี้มากมายหลายเท่า...

[tongn005]

อ่านไปดูไป คิดถึงอากาศยามเช้า ยิ่งเดินไปตามทุ่ง ไอน้ำค้าง ไอดินกลิ่นต้นข้าว ต้นหญ้า ทำให้สดชื่นดีจริง

ผมชอบวิถีชีวิตเเบบนี้ เช้าๆ เด็กๆอาบน้ำ เเต่งตัว มาตักบาตรกันก่อนไปโรงเรียน เป็นภาพที่หาดูไม่ค่อยได้เเล้วในสังคมปัจจุบันบ้านเรา

ตอนที่เคยเดินหิ้วปิ่นโต ไปบ้านไหนเขาก็มอง เด็กวัดคงเเปลกหน้า เเถมใส่เเว่นตาอีกต่างหาก  ยิ่งพวกหมานี่ สงสัยผิดกลิ่นขนาดหนัก ไปบ้านไหน รีบต้อนรับทันที

[จิตงาม]

เป็นกระทู้สนุกมาก อยากลองเป็นเด็กวัดมั่งจัง
มาเล่าต่อนะ

[teau]

มีพระฝรั่งด้วย 

[iamjun]

ติดตามทุกตอนเลย  ร่วมแจมกันเยอะยิ่งสนุกน่าสนใจมาก  หลากหลายดีครับ  กระทู้นี้เด็ดมากครับ

[tongn005]

พระฝรั่ง เพื่อนผมน่ะครับคุณโต อยากบวช เลยส่งมาบวชวัดสายหลวงพ่อชา ที่ระยอง ผมบอกเเกว่าจะไปวัดหลวงพ่อกวย อยากมาด้วย มาเจอตาหล่อน เกิดศรัทธา ถอดจีวรให้สักเลย เอาหนุมานด้วย ไปอยู่วัดหลวงพ่อ เช้าๆเลยให้บิณฑบาตรกับหลวงน้ายังค์ซะเลยครับ 

[pra_san(ภะสรร)]

เข้ามาอ่านครับ  น่าติดตามครับ

[travellerman]

ขอบคุณทุกความเห็นต่อกระทู้นะครับ...เห็นเพื่อนพี่ณรงศักดิ์แล้วรู้สึกดีจังเลยครับที่เห็นคนบ้านอื่น-เมืองอื่นมีความเลื่อมใสใน"บวรพุทธศาสนา"ของเราและมาบวชเพื่อศึกษาพระธรรม...พูดถึง"คนบ้านอื่น-เมืองอื่น"ขอเรียกง่ายๆว่า"คนต่างชาติ"ก็แล้วกันครับ...ง่ายดี    คนต่างชาติส่วนนึง(ที่ผมเห็นมานะครับ)เวลาที่เขาจะไปประเทศไหนซักประเทศเขาจะศึกษาหาข้อมูลที่ๆจะไปนั้นก่อน...เพื่อให้รู้ถึงพื้นฐานของคน-ประเทศนั้นๆ,  เพื่อน American ผมคนนึงดำน้ำด้วยกันมีแฟนคนไทยเขาถึงขนาดซื้อหนังสือเกี่ยวกับ"ปรัชญาในพุทธศาสนาและการกำเนิดเกิดก่อ"มาอ่านเลยครับผมเห็นแล้วได้แต่ยิ้ม  ต่างจาก"คนบ้านเรา" ที่ตั้งหน้าตั้งตาสนใจแต่เรื่องเที่ยว-ซื้อของแล้วก็แพ็คกระเป๋ากันอย่างเดียว. พอแล้วครับพูดไปเดี๋ยวจะหาว่า"ไม่รักพวกพ้องและผองเพื่อน"  พอดีผมมัน"คนมากเรื่อง"(เล่า)ครับ...






I am a (Nationalist) travellerman...."The last Patriot"

[travellerman]

มาต่อที่"วิถีอารามบอย"ดีกว่าครับ....

ยิ่งพวกหมานี่ สงสัยผิดกลิ่นขนาดหนัก ไปบ้านไหน รีบต้อนรับทันที

  อันนี้ยืนยันครับ... โจทย์ของเด็กวัด(อย่างพ๊ม) (ตามภาพ)1"ดูโจทย์พ๋มดิเพ่...กี่ตัว"ฮึๆ โดยเฉพาะ"อ้ายแดงบึ๊ก"(ผมเรียกมันเองหละก็เพ่ๆดูกล้ามช่วงอกมันเด๊นี่มันหุ่นน้องๆPittbull ชั๊ดๆ) แล้วมีทุ๊กบ้านๆละ 2 ตัว 3 ตัวแล้วแต่อัธยาศัยเจ้าของ(บ้าน)จะกรุณาปล่อยมาหาพ๋ม มันจะคอยเดินตามหลังให้เสียวน่องเล่น    แล้วมันนะไม่สนใจพระอาจารย์ผมเลย...เห็นผมเท่านั้นหละกรูกัน(เข้า)มาๆ เหอๆ ทำไรก็ไม่ได้ได้แต่เดินถอยหลังพลางนึกในใจ"อย่านะเฟ๊ย...กรูสู้(คน)นะว๊อย(ม่ายช่ายมึ๊งง)" แล้วพาลให้นึกคำหลวงพ่อว่า"แค่หมายังกลัว..." (โธ๊...พระเดชพระคุณหลวงพ่อคร๊าบบ)  2. รูปนี้รีบถ่าย...มือนึงก็ถือปิ่นโตสองเถา(เถาละ2หู-แถวไม่รู้เรียกถูกหรือเปล่า?  ) 3. บางบ้านมันวิ่งมาก่อนเจ้าของบ้านอีก...แล้วดูท่าพี่แกจ้องดิ..กะว่าใส่เต็มที่เลยนะนั๊นนะ 4. ส่วนเจ้านี่"ลูกไล่"ผมเจ้า"ดำปิ๊ด" ให้ข้าวกินเพราะไม่ทันพวกตัวใหญ่ๆ

[travellerman]

เนี๊ยะครับ"วิถีไทย"แท้ๆอย่างที่คุณพี่ณรงคศักดิ์บอก"เด็กๆตื่นแต่เช้ามาคอยใส่บาตรกับพ่อแม่-ไปทำงาน-เรียนหนังสือ"...หนึ่งภาพแทนพันคำพูด...1. ทุ่งนาเขียวขจี ดูแล้วสะบายตา (แต่ชาวนาลำบากใจราคาข้าว..เฮ้อ.. ) 2. สาวน้อยนี่น่ารักมากครับเห็นทุ๊กวันตื่นมาใส่บาตรกับคุณยาย"ทุกเช้า" ใส่บาตรเสร็จยายบอกให้"(สา)ธุ๊พระซิลูก..แก(สา)ธุ๊ซ๊ะหัวแทบขมำ  น่ารักดีครับ" นี่หละครับ"พื้นฐาน-ภูมิต้านทาน"ที่ดีของสังคมไทยที่ในเมือง(แทบจะ)ไม่มี



I am a travellerman...Yes I am.

[travellerman]

เบรคอารมณ์ดู"ดอกไม้บ้านนา" บ้างดีกว่า... อ้อ..ลืมบอกไปครับว่าวันนี้(20/09/2007)เป็นวันพฤหัสที่ผมถือฤกษ์เป็น"วันครู" เพื่อปวรนาตัวเป็นศิษย์กับหลวงพ่ออย่างที่ได้ตั้งใจไว้..คิดแล้วหัวใจพองโต  (อย่าเพิ่งเบื่อก่อนนะครับ..)

[คางเครา]

คนทำนาไม่ได้"ทุกข์"แค่ราคาข้าวที่เกี่ยวได้จะคุ้มทุนไหม แค่ต้องต่อสู้ว่า100 กว่าวัน ก่อนข้าวจะตั้งท้อง  จะรอดจากนาแล้งหรือน้ำท่วม
ยังมีเพลี้ยจะลงไหม  ไม่ต่างอะไรกับที่ผู้หญิงอุ้มท้องคนหนึ่งที่จะต้องดูแลให้ถีงวันที่ทารกจะออกจากครรภ์มารดา
ถ้าโชคไม่ดีอีกวันสองวันจะเกี่ยวโดนน้ำท่วมข้าวเสียหายก็กลุ้มแล้วครับ ถ้าโชคดีท่วมไม่สูงก็ไม่ต้องดำน้ำเกี่ยวข้าวที่จม 
ถ้าท่วมสูงก็หมดตัว ต้องกู้หนี้ยืมสินทั้งในและนอกระบบมาทำใหม่หลังน้ำลดซึ่งก็ไม่รู้เวลาว่าน้ำจะท่วมนานแค่ไหน..[/size]

[tongn005]

รักกระทู้นี้จริงๆ ขอบอก
จริงอย่างที่คุณtravellermanไ้ด้กล่าวไว้ คนต่างชาติที่มาบ้านเรา อย่างชาติพัฒนาที่มาจากตะวันตก ก่อนมาเค้าจะศึกษาหาข้อมูล วิถีชีวิต ปรัชญา ความเชื่อ วัฒนธรรมของคนชาตินั้นก่อน เพื่อเป็นข้อมูลพิ้นฐานก่อนเดินทาง
หลายๆสิ่งที่คนพวกนี้ นำกลับไปบ้านเขาเเละเอาไปเป็นข้อมูล กลับเป็นหลายๆสิ่งที่บ้านเราพากันมองข้าม เเละกำลังจะถูกลืม

ผมไมู่้รู้ว่าคนไทยสักกี่คนที่ไปเที่ยวต่างประเทศ โดยเฉพาะกลุ่มประเทศพัฒนาทางตะวันตกหรือทางอเมริกา ไม่รู้ว่าได้เก็บเกี่ยวอะไรมาจากประเทศเหล่านี้บ้าง นอกจากการชอปปิ้ง ซื้อสินค้ามีชื่อ ราคาเเพง
ในขณะที่คนจากประเทศดังกล่าวกลับมาหาของดีราคาุถูกจากบ้านเรา ของที่คนบ้านเรา หลงลืม หรือมองข้าม โดยเฉพาะวัยรุ่นไทยในยุคปัจจุบัน
กลุ่มเป้าหมายของคนในบ้านเรา ส่วนใหญ่ มีเเต่โซนอย่างว่า กลุ่มยุโรปตะวันตก กลุ่มอเมริกา ซึ่งประเทศเหล่านี้ จะหาข้อมูลไปทั่วโลก โดยเฉพาะในกลุ่มประเทศกำลังหรือด้อยพัฒนา ทำให้พวกเขาำได้เปรียบในเชิงข้อมูลทุกๆด้าน การเรียนรู้ในหลายๆโลก ทำให้พวกนี้หูตากว้างกว่ามาก
โม้เพลินไปบ้าง รอฟังเจ้าของกระทู้มาเล่าต่อดีกว่าครับ

[aodbu]

คนไทยที่บอกว่าเป็นชาวพุทธ ก็เป็นชาวพุทธแค่ในทะเบียนครับ ไม่ได้เข้าวัดฟังธรรมอะไรเลย
น่าสงสารที่ได้เกิดมาในแดนสยาม ที่มีพระพุทธศาสนาเจริญรุ่งเรือง แต่ไม่เห็นคุณค่า
ทุกวันนี้กลายเป็นว่าฝรั่งชาติตะวันตก กับให้ความสนใจในวัฒนธรรม ความเชื่อ ศาสนามากกว่าคนไทย
ที่เป็นเจ้าของเสียอีก ถ้ายังเป็นแบบนี้ อีกไม่นานศาสนาพุทธคงเสื่อมจากบ้านเราอย่างแน่นอน
ผมชอบจังเลยครับ ฟังพี่เล่าแล้วมีภาพประกอบ แบบนี้รู้สึกสบายใจบอกไม่ถูกครับ