คือเรื่องมันมีอยุ่ว่า ผมก็ได้รับรู้ถึงบารมีของหลวงพ่อกวยมามากมาย
ตัวผมก็นับถือศรัทธาอย่างยิ่งจึงอยากไปกราบท่านที่วัดอย่างมาก แล้วก็มาถึงวันแม่ที่ผ่านมานี่แหละ ครับบุญวาสนาผมก็ถึงจนได้ ก็จะไปกราบท่านทั้งๆที่ไม่ทราบทางไปวัดเลย ไปยังใงดีวะเนี่ย
ผมก็ขี่รถจักรยานยนต์ไปกราบหลวงปู่ศรีที่วัดพระปรางค์ก่อน จากนั้นผมก็คิดว่าจะไปวัดบ้านแค เลยดีไหมวันนี้
ผมก็ตัดสินใจจะไปกราบหลวงพ่อเฒ่าก่อน คิดว่าวัดบ้านแคคงต้องขี่รถไปอีกไกลแน่นอนก็คิดท้อใจจะไม่ไปและไว้ไปวัดหลวงพ่อกวยคราวหน้าแล้วกัน ในใจก็ผมก็ไม่สบายใจเลยเพราะตอนอยุ่กรุงเทพอธิฐานขออะไรท่าน ก็ได้มา ฝากตัวเป็นศิทธิ์พูดกับเหรียญท่านในใจขอท่านตลอด ทั้งทียังไม่มั่นใจว่าที่คล้องนั้นแท้รึป่าวน้า แต่คล้องเหรียญท่านกับตัวตลอดเวลา ผมก็อธิฐานว่า ถ้ากลับสิงห์จะมากราบท่าน แล้วทำไงละใจท้อแล้วคิดว่าต้องไปอีกไกลเข้าไปลึก เราคนต่างถิ่นจะทำไงดี ก็เลยตัดสินใจว่าไปคราวน่าดีกว่าหาเพื่อนๆมาด้วย แต่ในใจก็อธิฐานว่าหลวงพ่อผมอยากไปวัดหลวงพ่อนะครับ จะไปกราบท่านใจจะขาดจะทำไงดีละครับ จากนั้นผมก็ขี่รถมาเรื่อยเหลือประมาณสามกิโลจะถึงวัดคังคาวแล้ว รถผมเกิดยางรั่ว ในใจคิดว่าซวยแล้ว ไม่ได้ไปตามเป้าหมายเเน่เลย เพราะคิดว่าจะหาร้านปะแล้วอาจจะกลับเลย เนื่องจากเมื่อตอนสายๆใจคอไม่ค่อยดี ผมจะเล่าว่าหลังจากกราบขอพรหลวงพ่อศรีก่อนนะครับ ผมเข้ามาหาซื้อของกินที่ตลาดชันสูตรมีร้านนึงเค้าตั้งกันสาดออกมานอกถนนผมก็มัวมองเด็กสาวๆหันไปปอีกทีเกือบชนเหล็กเลยครับเจ้าของร้องวี๊ดดเลยครับ เค้าคิดว่าต้องโดนเหล็กฟาดแน่ๆ แต่บารมีของสิ่งศักดิ์ศิทธิ์ที่อยู่กับผมหันมาทันหักหลบเลยรอดอย่างหวุดหวิดด้วยความตกใจก็รีบขี่วนออกเลยไม่ได้หยุดดูอะไร ในใจตอนนั้นนึกถึงบารมีหลวงพ่อศรีที่ผมไปกราบมาผมขอท่านว่าผมจะไปกราบหลวงพ่ออื่นๆ(ศิษย์ท่าน)อีกขอให้ผมเดินทางปลอดภัย ผมก็ใจไม่ดีกังวล แล้วตอนขี่รถจะไปวัดคังคาว รถผมก็มาซวยยางรั่วจริงๆ ในใจนิเซงอย่างมากว่าอะไรเนี่ยอุปสรรคเยอะจริงมารพจญทำไมเนี่ยจะไปทำบุญ ผมก็จูงรถกลับย้อนมาประมาณสิบเมตรเลยเข้าไปถามคุณลุงที่แกนั่งคุยกับหลานๆ ถามว่าร้านปะยางอยู่แถวไหนครับลุงแกบอกว่ามีสองร้านนะจูงกลับไปหน่อยก็เจอละ ผมก็เข่นกลับไปแต่พอเข่นไปนิดนึงลุงแกก็ตะโกนบอกเด๋วๆๆๆ ไอ้หนุ่มเข่นไปทางวัดคังคาวดีกว่า อีกประมาณสองร้อยเมตรมีร้านเปิดใหม่ ผมก็ขอบคุณคุณลุงแล้วผมก็กลับรถไปทางวัดคังคาว ก็เดินเข่นไปมาถึงร้านก็นั่งรอสักพัก ร้านอยุ่ซอยทางเข้าวัดโพธิ์งามหรือป่าวถ้าจำไม่ผิด ระหว่างรอผมก็นึกในใจเอามือกำเหรียญหลวงพ่อกวยแล้วขอโทษท่านว่าผมคงไม่มีโอกาสไปกราบท่านแล้ว ไว้คราวหลังดีกว่าเพราะข้อมูล เดินทางก็ยังไม่มี ไม่รุ้อะไรเลยในใจผมเสียใจมากที่ต้องผผิดคำพูดกับหลวงพ่อว่าวันแม่จะมากราบท่าน เวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมงมีเพื่อนเจ้าของร้านเดินมาคุยกับผมเรื่องรถ สักพักผมก็นึกยังไงไม่รุ้เลยถามคุณพี่เค้าว่า พี่ชายครับวัดหลวงพ่อกวยไปทางไหนครับ พี่เค้าเงียบแล้วยิ้มที่เยาะๆ แล้วพูดออกมาว่า โธ่น้องชายซอยนิเลยเนี่ยขี่ข้ามสะพานนะแล้วตรงยาวไม่ต้องเลี่ยวทางไหนเลยประมาณสี่กิโลถึงเลยน้อง ผมขนลุกทันที ผมดีใจมากๆ คิดว่าอะไรวะเนี่ยตรงไปอีกสี่กิโลเองหรอ เมื่อรถผมเสร้จผมเลยตัดสินใจขี่รถไปทันดี ระหว่างขี่รถไปกับชมบรรยากาศทุ่งนา ชิวๆมากมายรถก็ไม่ค่อยมี สบายใจทางไปวัดไปไม่ลำบากอย่างที่คิดเลย เเล้วผมก็คิดว่าไม่ใช่แล้วนะที่รถยางรั่วไม่เรื่องซวย แต่เปนเรื่องดีมากหลวงพ่อท่านมาโปรดให้ผมยางรั่วต้องไปปะยางหน้าซอยทางลัดไปวัด ผมพูดกับตัวเองว่า ท่านอยู่กับผมจริงๆ
ใจผมเนี่ย รักและศรัทธาท่านสุดๆไปเลย บารมีท่านช่วยศิษย์ทุกคนจริงๆ พอมาถึงวัดก็ไปกราบท่านตรงรูปหล่อก่อนเลย บอกว่าขอบคุณหลวงพ่อมากที่ชี้ทางมาให้ผมได้มากราบท่านในวันนิ ลูกศิษย์คนนี้มากราบท่านแล้วครับไม่ผิดสัญญาแล้วครับ ดีใจมากๆ แล้วผมก็เข้าไปกราบร่างท่าน ได้มีโอกาสรอดโล่งหลวงพ่อด้วย ตอนรอดรู้สึกกลัวมีคนว่ามารอดโล่งแก้วท่านทำไม กลัวเค้าจะห้าม ต้องเสียเงินไรประมาณนิเหมือนผมจะไปแอบรอดหรือป่าว เลยเข้าไปแล้วรีบออกมา อิอิ แต่ก็ออกมาเจอหลวงพี่ที่อยุ่ตรงตู้วัตถุมงคล หลวงพี่บอกว่ารอดโล่งแก้วหลวงพ่อยังโยม โชคดีมากวันนิเข้าเปิดตลอดเลยนะมีเด็กไม่สบายมารอดแล้วหายเพิ่งมาแก้บนไป ผมแอบยิ้มเล็กๆ แล้วหลวงพี่คนนั้นก็ดูเหรียญให้ผมด้วยแล้วบอกว่า แท้เเน่นอนเลยโยมเหรียญยอดฮิตหลังยันต์รมดำ ผมเลยมั่นใจล้านเปอร์เซนแล้วครับว่าหลวงพ่ออยู่กับผมแน่แท้ หมดข้อกังขาเลย แล้วก็ทำบุญกับทางวัด เช่าวัตถุมงคลมาเล็กๆน้อยๆ อิอิ ผ้ายันต์ที่คุณพี่ทางเวปจัดถวายผมก็เช่ามาบูชาด้วยครับ อิอิ แล้วก็กราบลาหลวงพ่อกวย และลาหลวงพี่ ออกมาเดินชมวัดสักพัก รมรื่นมากมาย ระหว่างนั้นก็คนจากกรุงเทพขับรถเข้ามาวัดมากันเยอะ ผมนึกในใจว่าวัดหลวงพ่อกวยจะเจริญขึ้นเรื่อยๆแน่ ลูกศิษย์ทั่วประเทศจริงๆเยอะมากๆผมเชื่อในสิ่งที่เห็น เห็นในสิ่งที่เชื่อครับแล้วก็มีหลายคนที่ได้เห็นมาตาตัวเองถึงบารมีหลวงพ่อชัดเจนประจักษ์แจ้งเหมือนผมเลยครับ แล้วผมก็เดินทางไปวัดคังคาวต่อ ไปกราบหลวงพ่อเฒ่า(มีคนเอาแตรวงมาแก้บนด้วย) แล้วก็เดินทางไปกราบ หลวงพ่อเศียร วัดศาลาโคดม หลวงพ่อเชน วัดสิงห์ หลวงพ่อฟุ้ง วัดสะเดา หลวงพ่อช่วง วัดแหลมคาง ตามลำดับครับ กลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพประมาณทุ่มหนึ่งจบการเดินทาง
วันแม่ตอนเช้ากราบแม่ ตอนสายบ่ายเย็นกราบพระ เป็นวันที่สุดยอดวันหนึ่งในความทรงจำผมเลยครับ
เรื่องของหลวงพ่อกวยในวันนั้นประทับใจในบารมีปาฎิหารย์
จะอยู่ในใจของผมตลอดไป หมดใจให้หลวงพ่อกวย... ผู้วิเศษเมืองสรรค์
จบแล้วครับเรื่องของผม วันนิไม่ได้ไปเรียนเลยว่างพิมครับ
ท้ายสุดนิขอบารมีของหลวงพ่อกวย โปรดปกป้องคุ้มครองเมตตาดูแลลูกศิษย์ทั่วทุกคน
ด้วยพรหลวงพ่อที่ให้ไว้ว่า อย่าอดอย่าอยาก อย่ายากอย่าจน อย่าต่ำกว่าคน อย่าจนกว่าเขา มีความสุขทุกท่านนะครับ
ผู้เขียน